Προκειμένου να πειθαναγκαστούν και να ψυχαναγκαστούν όλοι να είναι χαρούμενοι στο πλαίσιο των εορτών, γίνεται μία συστηματική προσπάθεια τόνωσης του υπερκαταναλωτισμού όλων μας, ώστε να μας δημιουργηθεί ένα εφήμερο πλατύ χαμόγελο και ένα μεγαλύτερο χαμόγελο στην υπεραγία μητέρα ημών "αγορά".
Η οικονομική κρίση που γυροφέρνει την υφήλιο σε συνδυασμό με τα γεγονότα που συνέβησαν πριν λίγες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας, δημιούργησαν έναν πρωτοφανή παροξυσμό. ΜΜΕ και πολιτική εξουσία στην κυριολεξία λύσαξαν, προκειμένου να τονωθεί η πληγωμένη αγορά και ραδιοσταθμοί προέβαλαν σποτάκια του τύπου: "Αυτές τις γιορτές όλοι πάμε κέντρο..." και άλλες σαχλαμάρες.
Θα μου πείτε γιατί σαχλαμάρες? Αφού υπήρξε πτώση του τζίρου και έπειτα ρε Νικολάκη δε σου έκαψαν το δικό σου το γραφείο, άρα μη μιλάς.
Λοιπόν, πράγματι δε μου έκαψαν κανένα γραφείο ή άλλο περιουσιακό στοιχείο και υπήρξε πτώση στους τζίρους των καταστημάτων, ενώ έχουμε όλοι αγαπημένους φίλους που εργάζονται και τρώνε ψωμί στον εμπορικό τομέα.
Όμως είναι μέγιστη υποκρισία και ένδειξη έλλειψης παιδείας (για να μην περάσω σε θεωρίες συνωμοσίας) ότι μία ολόκληρη χώρα ασχολείται με τις ζημίες που έπαθαν οι έμποροι του κέντρου της Αθήνας, που είναι γνωστό ότι λειτουργούν με τεράστια περιθώρια κέρδους εδώ και χρόνια σε σχέση με τους ευρωπαίουςε συναδέλφους τους (μην παρεξηγηθείτε υπάρχουν και κάποιοι που είναι εντάξει...), ενώ κανείς σε αυτή τη χώρα - ειδικά δημοσιογράφος - δεν ασχολείται με το ίδιο πάθος με το ότι η αποβιομηχάνιση χτυπάει κόκκινο και με το ότι ο ορυκτός πλούτος αποτελεί decor για τους τυφλοπόντικές και τα λοιπά συμπαθή πλάσματα του υπόγειου χώρου.
Ας αναφέρουμε λοιπόν μερικά νούμερα - που βέβαια για όσους έχουν μια στοιχειώση ιδέα θα φαντάζουν προφανή - τα οποία καταδεικνύουν τη σημαντικότητα του δευτερογενούς τομέα για μια οικονομία.
(Στοιχεία ΕΣΥΕ, 2005)
- Στη βιομηχανία, στην Ελλάδα, εργάζονται 60% λιγότεροι άνθρωποι απ' ότι στον εμπορικό τομέα. Παρ' όλα αυτά η ακαθάριστη αξία που παράγεται από τη βιομηχανία είναι μόλις 9,5% μικρότερη από την αντίστοιχη του εμπορικού τομέα.
- Η μέση ακαθάριστη οικονομική αξία που παράγει ένας εργαζόμενος στη βιομηχανία κατ' έτος είναι 55% μεγαλύτερη από την αντίστοιχη που παράγεται από έναν εργαζόμενο στο εμπόριο.
- Η μέση ετήσια αμοιβή ενός εργαζομένου στη βιομηχανία είναι κατά περίπου 7000€ μεγαλύτερη από την αντίστοιχή αμοιβή ενός εργαζομένου στο εμπόριο. ΄Οσο για τη μέση ετήσια αμοιβή ενός εργαζομένου στον κλάδο ορυχείων-μεταλλείων-λατομείων, αυτή είναι κατά 16500€ μεγαλύτερη από την αμοιβή του εργαζομένου στο εμπόριο.
Άρα, ποια οικονομική δραστηριότητα μπορεί να παράγει πλούτο και να οδηγεί σε αυξημένη αγοραστική δύναμη και ευημερία των εργαζομένων της?
Η απάντηση είναι προφανής!
Ας ασχοληθούμε λοιπόν κι άλλο με τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ και την παρέα του, ας αναλύσουμε σε ύψιστο φιλοσοφικό επίπεδο το ωράριο των καταστημάτων, ας θρηνήσουμε γοερά για τις πτώσεις του τζίρου στα καταστήματα, ας φορτώσουμε κι άλλο τις πιστωτικές μας κάρτες ψωνίζοντας στο κέντρο της Αθήνας. Και ας ενισχύσουμε κι άλλο το MALL, το Golden Hall και τα λοιπά πολυκαταστήματα, που ως λύκοι χαίρονται και ξερογλείφονται μέσα στην αναμπουμπούλα.
Τη βιομηχανία τι να την κάνουμε και τα μεταλλεία? Αυτές οι δραστηριότητες είναι γνωστό ότι καταστρέφουν το περιβάλλον και δεν επιτρέπουν να κάνουμε τα μπάνια μας στις παραλίες που καταλαμβάνονται από βίλες και μεγάλα ξενοδοχεία. Εξ' άλλου εμείς έχουμε βαριά βιομηχανία: Τον τουρισμό!!! You know, tzatziki, souvlaki, zorba dance. Και αυτή η βαριά βιομηχανία έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης διότι υπάρχουν ένα σωρό βουνοκορφές και ένα σωρό ακόμη έρημες παραλίες που δεν έχει κτιστεί τίποτα. Γι' αυτό και φτιάξαμε ένα υπέροχο χωροταξικό σχέδιο τουρισμού, ώστε να μην πηγαίνουν στις πανέμορφες παραλίες μας ξεβράκωτοι κατασκηνωταί, να τις κοπρίζουν και να καταστρέφουν το περιβάλλον. Και είναι γνωστό ότι οι κατασκηνωταί είναι εγκάθετοι κομμουνισταί έτοιμοι να δολοφονήσουν με κονσερβοκούτια τους σοβαρούς βιομήχανους (του τουρισμού).
Το ανωτέρω παραλήρημα υπήρξε αρκετά βαρύ, αλλά λυτρωτικό. Η μεγάλη ευχή είναι το 2009 η ελληνική πολιτεία (αλλά και η Ευρώπη μη νομίζετε ότι έχει πολύ καλύτερη πολιτική...) να συνειδητοποιήσει τις ουσιαστικές προτεραιότητες που πρέπει να έχει η πολιτική της και να σταματήσει τη λογική του ψιλικατζή και του εκποιητή της δημόσιας περιουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου