Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΑΝΟ...

Επειδή πρέπει κάποια πράγματα να μπαίνουν στη σωστή τους βάση, επισημαίνουμε τα ακόλουθα ζητήματα σχετικά με τον κ. Στέφανο Μάνο και τον πολιτικό σχηματισμό "Δράση":

- Ο κύριος Μάνος δεν ήταν υπουργός επί Μητσοτάκη? Έκανε κάποια φοβερή τομή κατά τη θητεία του, η οποία μου διαφεύγει και εάν δεν ήταν το άτιμο το σύστημα, θα είχε αλλάξει τη χώρα?

- Η "Δράση", λέει, υποστηρίζει την κοινή λογική. Μέσα και εγώ! Όμως, ποια κοινή λογική υπαγορεύει να πεις ότι αν μπούμε στη Βουλή θα συνεργαστούμε με το κόμμα που θα πάρει την πρωτιά, ώστε έτσι να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα? Είναι αυτό απλή λογική? Ή μήπως - λέμε τώρα - είναι καρεκλομανία του αισχίστου είδους, αλλά με trendy πρόσωπο?

- Ναί, συμφωνούμε ότι το σύστημα των ΜΜΕ υπό τις ευλογίες της εκάστοτε εξουσίας, προσπαθεί να αποσιωπήσει τη διαφορετική άποψη και αδιαφορεί παντελώς για τις πολιτικές απόψεις που εκφράζουν εξωκοινοβουλευτικοί σχηματισμοί. Αλλά, συγγνώμη, δεν είναι ξεκάθαρο παιχνίδι εντυπώσεων η προσφυγή του κυρίου Μάνου στο ΣτΕ ενάντια στο διάταγμα Παυλόπουλου για τον τηλεοπτικό χρόνο εν' όψει ευρωεκλογών? Ο κύριος Μάνος δεν προβάλλεται συστηματικά από το ΣΚΑΪ και την Καθημερινή, αλλά και από το City FM, όπου μαζί με τον κύριο Πάγκαλο έχει εβδομαδιαία εκπομπή, στην οποία φιλοσοφούν επί παντός του επιστητού? Και δεν είναι ο κύριος Μάνος έτσι και αλλιώς ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο?

- Επίσης, αν και γενικώς αρέσκομαι στους νέους πολιτικούς σχηματισμούς (πλην των εθνικιστικών, λαϊκιστικών και ακροδεξιών, που μου προκαλούν ανίατη αναγούλα), ενίοτε δεν καταλαβαίνω τη φοβερή φρεσκαδούρα που επαγγέλεται η "Δράση". Παράδειγμα: Για το πολύ σημαντικό ζήτημα της μετανάστευσης, προτείνεται η νομιμοποίηση των μεταναστών, ώστε αυτοί να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία και να προσφέρουν στην εθνική οικονομία. Συμφωνώ απόλυτα! Αλλά, μήπως αυτό δεν το φωνάζει χρόνια η Αριστερά? Δηλαδή τώρα που το λέει ο κύριος Μάνος είναι σωστό, ενώ πριν ήταν κομμουνιστική ιδεοληψία?

Ας είμαστε ειλικρινείς:

Η "Δράση" δεν αποτελεί επανάσταση στην πολιτική ζωή. Κρύβει μέσα της μεγάλες δόσεις καθεστωτισμού.

Και για να τελειώνουμε: Κανένας δεν κυνηγάει το Μάνο. Μη φτάσει και αυτός να αρχίσει Παπαρήγεια ρητορική περί προβοκάτσιας στο ιερό κόμμα.

ΕΛΕΟΣ: Έχουμε και κοινή λογική και μνήμη.
Και τα στοιχεία αυτά μας επιβάλλουν ούτε να λυπόμαστε το Μάνο ούτε να μασάμε από "δραστική" ρητορική!