ΠΕΡΙ ΑΣΥΛΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ

Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει μία επαναλαμβανόμενη συζήτηση περί πανεπιστημιακού ασύλου. Θα προσπαθήσουμε στις αράδες που θα ακολουθήσουν να δούμε την κατάσταση ψύχραιμα και να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα και όχι στις ίδιες και τις ίδιες παρατηρήσεις που κάνουν κάθε τόσο τα μέσα μαζικής εξημέρωσης.


Κατ' αρχήν πρέπει να δούμε την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια και να δώσουμε την πραγματική της διάσταση. Και να δώσουμε την πραγματική της διάσταση εμείς που έχουμε μία καλή επαφή με το πανεπιστήμιο και που δεν περνάμε απλώς απ' έξω όπως ορισμένοι κατευθυνόμενοι κοντυλοφόροι.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο αντιμετωπίζει μία σειρά προβλημάτων (που αποτελούν μεγάλο θέμα συζήτησης), τα οποία κυρίως σχετίζονται με την έλλειψη κεντρικής στρατηγικής για την παιδεία και της αδιαφορίας του κράτους για την έρευνα και την παραγωγή επιστημονικού έργου. Επίσης, το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει μόνο προβλήματα. Από αυτό βγαίνει ένας μεγάλος αριθμός καλά καταρτισμένων επιστημόνων, ενώ συνολικά τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούν μία όαση στην πολιτισμική ανία και γελοιότητα που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια στη χώρα.

Το άσυλο είναι ένα από τα προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου?

Κατ' αρχήν τί είναι άσυλο. Πρόκειται για τη συνταγματική πρόβλεψη που υποδεικνύει ότι στους ακαδημαϊκούς χώρους υπάρχει ελευθερία διακίνησης ιδεών, η οποία εξασφαλίζεται από τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, χωρίς τη συμμετοχή άλλων κρατικών μηχανισμών.

Το πνεύμα αυτής της διάταξης του συντάγματος, προφανώς και κινείται στη σωστή κατεύθυνση και ανταποκρίνεται και σε συγκεκριμένη ιστορική εμπειρία όπως θα φανεί και παρακάτω.

Το όλο ζήτημα δημιουργείται λόγω ορισμένων στρεβλώσεων που παρατηρούνται. Αυτές έγκεινται στην εκμετάλλευση του πανεπιστημιακού ασύλου για τέλεση διαφόρων αμφιλεγόμενων πράξεων εντός των πανεπιστημίων.

Καθαρά και ξάστερα: Το να πέφτει ξύλο σε πρυτάνεις, καθηγητές, φοιτητές, προσκεκλημένους ομιλητές από εξυπνάκηδες ψευτοεπαναστάτες είναι καταπάτηση του ασύλου. Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά ζητήματα που όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας πρέπει να αντιμετωπίσουμε δυναμικά. Εγώ θέλω να έρθει ο οποιοσδήποτε στο πανεπιστήμιο, να μιλήσει, να τον ακούσω και χωρίς ξυλίκι, να γίνει διάλογος.

Ωραία ως εδώ. Από την άλλη όμως, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τους δήθεν επαναστάτες από μία άλλη κατάσταση, η οποία μπορεί να γεννηθεί από το άσυλο, αλλά είναι ευκταίο να υπάρχει στην κοινωνία και θα τη δούμε σε λίγο.

Είναι προφανές και όποιος δεν το παραδέχεται, απλώς κλείνει τα μάτια, ότι ζούμε σε μία κοινωνία καταστολής, αποτελεσματικής επιβολής προτύπων και συστηματικού περιορισμού των "εκτός επίσημης γραμμής" απόψεων και συμπεριφορών. Προφανώς οι φανφάρες ότι τώρα πια έχουμε δημοκρατία και ελευθερία λόγου είναι αρκετά γραφικές, αφού οι επαγγελματίες πολιτικοί και δημοσιογράφοι που τις πλασάρουν ξεχνάνε να μας πουν ότι οι ελεύθερα διατυπούμενες απόψεις γράφονται από τους εξουσιαστές εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Οι κοινωνικές αντιδράσεις για σωρεία θεμάτvn δε λαμβάνονται υπ' όψιν και ένας θίασος κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τελικώς προβατηδόν επικυρώνει τις αποφάσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού. Άρα, ας αφήσουμε τα περί δημοκρατίας και ας παραδεχτούμε την ολιγαρχική μας πραγματικότητα.

Το άσυλο γεννήθηκε ως θεσμός σε μεγάλο βαθμό, λόγω των θλιβερών γεγονότων της 17ης Νοεμβρίου του 1973. Ένα τανκ εισβάλλει στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο για να καταπνίξει την αντίδραση των φοιτητών και της κοινωνίας στη χούντα των συνταγματαρχών, που εκτός των άλλων ήταν και παντελώς αστεία. (Τουλάχιστον σε άλλες χώρες είχαν πιο σοβαρούς πραξικοπηματίες, για να το ελαφρύνουμε και λίγο). Στο σημερινό σκηνικό, η από τους δημοσιογράφους και πολιτικούς αγιοποιούμενη δημοκρατία, όπως είδαμε τύποις υφίσταται και συνεπώς οι συνθήκες επιβάλλουν την ύπαρξη ενός χώρου με συνταγματική προστασία της ελευθερίας του.

Κόντρα στους ψευτοεπαναστάτες, μέσα στο πανεπιστήμιο μπορούν να γεννηθούν πραγματικά ανατρεπτικές ιδέες και κινήματα. Το άσυλο εξασφαλίζει τη δυνατότητα των φοιτητών να διεκδικούν καλύτερες σπουδές και καλύτερη κοινωνία. Δηλαδή, τι? Μας αρέσουν οι καταστάσεις, όπως στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης (βλέπε tvxs), όπου οι φοιτητές έκαναν αποχή για να αντιδράσουν στην εκπαιδευτική "απορύθμιση" της Μέρκελ (δίδακτρα, ισοπεδωτική εφαρμογή Μπολόνια κλπ.) και μπούκαρε μέσα η αστυνομία, τους πλάκωσε στο ξύλο και ουσιαστικά κατέπνιξε τη φωνή τους? Μας αρέσει η κατάσταση στην Αμερική, όπου η συνήθης πρακτική των τελευταίων ετών είναι το φοιτητικό κίνημα να καταπνίγεται εν τη γενέσει του από ανηλεείς μπάτσους?

Ε, λοιπόν ΟΧΙ κύριε Πρετεντέρη, κυρία Τρέμη, κύριε Ευαγγελάτε και λοιποί κύριοι και κυρίες διαμόρφωσης κοινής γνώμης. ΟΧΙ κύριοι του ΛΑΟΣ και ψευτοκυριλέδες φιλελεύθεροι κύριοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ!

Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τη στρέβλωσή που ενίοτε υφίσταται. Πρέπει ενωμένοι φοιτητές και καθηγητές να το υπερασπιστούμε και να το ξαναζωντρανέψουμε στην πραγματική του διάσταση.

Αλλά, δεν μας αρέσει καθόλου η δημοκρατική σας ολιγαρχία. Θέλουμε μέσα στο πανεπιστήμιο να είμαστε ελεύθεροι και όταν έρθει η ώρα, όταν εσείς θα μεμψιμοιρείτε και θα κλαψουρίζετε όπως το 73, εμείς θα είμαστε και πάλι μπροστάρηδες στις διεκδικήσεις και τις εξεγέρσεις. Το άσυλο μπορεί να είναι ο πιο δυναμικός και προοδευτικός θεσμός της κοινωνίας. Θα τον υπερασπιστούμε και θα τον διαφυλάξουμε.

Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΥΝΒΟΥΛΙΟΥ

Λοιπόν λίγες ώρες έμεινας πριν κρυφτούμε πίσω από το εκλογικό παραβάν.

Μου έρχονται στο νου τα ακόλουθα:

Ο Κώστας ο Καραμανλής είναι σταθερός και μας προτρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο της ευθύνης (μα καλά, πεντέμιση χρόνια δεν έκανε τίποτα, επέβαλε λιτότητα και μας λέει ξαναψηφίστε με για να επιβάλλω φρέσκια λιτότητα και φρέσκια τεμπελιά...)

Ο Γιώργος ο Παπανδρέου είναι καλό παιδί και φαίνεται να έχει όρεξη να κάνει πράγματα (καλός είναι για παρεούλα, αλλά πολλά από τα ωραία λόγια είναι μάλλον κενά - π.χ. ασυμβίβαστο κρατικού λειτουργού και κομματικού μέλους: γίνομαι στέλεχος της διοίκησης παραιτούμαι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τελειώνει η θητεία μου στη δημόσια διοίκηση, περιμένω λίγο και ξανά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. - φοβερή τομή...)

Η Αλέκα η Παπαρήγα ό,τι και να πει κανείς έχει τις πιο σταθερές θέσεις (τόσο σταθερές, όσο και το μήκος των μυστάκων του Στάλιν...)

Ο Αλέξης ο Τσίπρας κατάφερε να βγει νικητής από τις διαμάχες και είναι και νέο παιδί (ωραία, αλλά παρά και το πρόγραμμα που κατέθεσε ψάχνουμε ακόμη να βρούμε ποια είναι η γραμμή και αναρωτιόμαστε πως διάολο, ποια πέτρα κι αν σηκώσεις σε συνδικαλιστικές ηγεσίες ή θέσεις ευθύνης, θα βρεις σύντροφο του ΣΥΝ...)

Ο Χρυσόγελος και Ο Καφετζόπουλος έχουν οικολογική συνείδηση και προτείνουν λύσεις, δεν είναι μονοθεματικό κόμμα (φτάνει όμως η πιπίλα ότι θα δημιουργήσουμε 100.000 νέες πράσινες θέσεις εργασίας, επιτιθέμενοι συνέχεια στο λιγνίτη και στις βιομηχανικές επενδύσεις και παίζοντάς το παιδιά των λουλουδιών)

Και τι προτείνεις Καπετάν Νικόλα?

Ε, λοιπόν, θα στηρίξω ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Έλα ρε γραφικέ, τα έχωσες σε όλους για να στηρίξεις τους επαναστάτες!

Έλα ρε μάγκα, την είδες πιο αριστερός και από την αριστερά!

Έλα ρε εναλλακτικέ τύπε, τότε γιατί δε ζεις σε καλύβα με κουρέλια?

Έλα ρε φιλόσοφε, διάβασες λίγο Μαρξ και λίγο Γκαργκάνα και ΟΚ!

Λοιπόν, ό,τι και να πείτε, νομίζω ότι το εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου διάφοροι αριστεροί σχηματισμοί κατάφεραν να ενωθούν χωρίς το δόλωμα της καρέκλας που προσφέρεται στο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ ενδιαφέρον. Σε άλλες χώρες - βλέπε την παρόμοια με εμάς Πορτογαλία - αντίστοιχα σχήματα χτυπάνε 10% στις εκλογές γιατί προσφέρουν μία πραγματικά δυναμική διέξοδο από τη σαπίλα. Το ελληνικό εγχείρημα έχει ακόμη πολύ δρόμο. Αν όμως κάνετε τον κόπο να ρίξετε μία ματιά στις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εάν κάνετε τον κόπο να αποτιμήσετε με ψυχραιμία το Δεκέμβρη του 08 και εάν κουραστήκατε από την κοινοβουλευτική αριστερά,

ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΝΕΟ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Η αναμονή τελείωσε και όπως αναμενόταν θα έχουμε εκλογές στι 4 Οκτώβρη.

Ο Κωστάκης ο Β' ο νυσταλέος κατάλαβε ότι μάλλον βρισκόμαστε υπό διάλυση και αποφάσισε να προκηρύξει εκλογές. Ιθύνων νους του εγχειρήματος φαίνεται να είναι ο κ. Σουφλιάς. Βέβαια, ενώ τρώνε πόρτα στα ψηφοδέλτια της ΝΔ οι βατοπεδινοί και λοιποί σκανδαλιάρηδες, ο Σουφλιάς που έφτιαξε το αυθαιρετάκι στη Λαυρεωτική - θέτοντας πρωτοφανές ηθικό πρόβλημα, αφού είναι αδιανόητο υπουργός Περιβάλλοντος να κάνει πολεοδομικές παραβάσεις - παραμένει ως πανίσχυρος παίκτης στο χώρο της Δεξιάς και μάλιστα μερικοί λένε ότι κάποτε θα γίνει και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δηλαδή, κατάσταση όσο δεν πάει γλοιώδης, γελοία και ανήθικη.

Από την άλλη ο Γιωργάκης ο Β' ο Σουηδός, φαίνεται να έχει καλές προθέσεις και ευγένεια. Αλλά άλλο, να πίνουμε ουζάκι, να κάνουμε παρεούλα, να πηγαίνουμε γυμναστήριο και άλλο να κυβερνάμε. Περιμένουμε λοιπόν ακόμη (εδώ η αναμονή δεν τελείωσε) περισσότερο συγκεκριμένες προτάσεις και όχι ευχολόγια, γιατί από τέτοια μας χόρτασε και η ΝΔ. Επίσης, ελπίζουμε τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ - και είναι πολλά ζωή να ' χουν - να αρχίσουν να κόβονται από τα ψηφοδέλτια, γιατί - όχι τίποτε άλλο - βαρεθήκαμε και τις φάτσες τους. Βέβαια, παρά την καλοσύνη του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, το γεγονός ότι εν κινήσει πήγε να φτιάξει την αλυσίδα του ποδηλάτου και παραλίγο να τον χάσουμε, δημιουργεί κάποιες εύλογες αμφιβολίες...

Πάμε κατόπιν στο ΚΚΕ. Εδώ η κατάσταση έχει επίσης ξεφύγει. Μονολιθικότητα, σταλινισμός και άγιος ο θεός (α, και Μαϊλλης - δεν τον αντέχω πια!). Για πόσο ακόμη θα χαίρονται με το 7%, με τάσεις μείωσης? Είναι δυνατόν αυτοί που αυτοαναγορεύονται εκπρόσωποι του μαρξισμού να είναι τόσο συντηρητικοί και τυφλοί? Πολύ φοβάμαι ότι σε συνδυασμό με την κατάσταση που επικρατεί στο ΣΥΡΙΖΑ, η αριστερά θα πάει εντελώς κατά διαόλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι, ενώ έχει ένα ιδιαίτερα δημιουργικό κοινοβουλευτικό έργο, συνηγορούντων και των αδηφάγων ΜΜΕ, πάει να διαλυθεί γιατί δεν μπορεί κανείς να συνεννοηθεί με κανένα. Κρίμα και πάλι κρίμα ρε σύντροφοι. Να έχετε στο νου σας ότι φέρετε τεράστια ιστορική ευθύνη, γιατί σε μία αρνητική για τον καπιταλισμό συγκυρία πάτε να διαλύσετε κάθε σοσιαλιστική προοπτική!

Και ποιος χαίρεται στη γωνία? Ο παμπόνηρος Καρατζαφέρης. Ο επικίνδυνος και τραγελαφικός του θίασος, θα δει τα ποσοστά του να αυξάνονται. Και θα αρχίσει να παίρνει ακόμη πιο πολύ θάρρος για να δηλητηριάζει την ελληνική κοινωνία με τσιτάτα και ιδέες της εποχής του Μεταξά. Εδώ βέβαια υπάρχει και η ευθύνη των ψηφοφόρων. Δηλαδή, με ποια λογική η απογοήτευση από τα άλλα κόμματα οδηγεί στον Καρατζαφέρη? Α, είναι ίσως γιατί θα βάλει - λέει - υποψήφιο τον Ψινάκη. Λίγη τσίπα ρε παιδιά, πόσο κιτς θα γίνετε ακόμη?

Ποιον ξεχάσαμε? Α, τους φίλους μας τους οικολόγους... Λοιπόν, αυτοί μπήκαν μετά βαϊων και κλάδων στην ευρωβουλή, θεωρήθηκαν trendy και με άποψη, αλλά που ήταν στις φωτιές ΟΕΟ? Γιατί τους λοιδωρεί ο Νάνος Βαλαωρίτης, που τον είχαν κάποτε στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Λοιπόν, κύριοι οικολόγοι, οικολογία χωρίς σαφή πολιτική πρόταση δε γίνεται. Και σαφής πρόταση είναι ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΠΑΚΕΤΟ! Όταν ο απόλυτος θεός είναι το κέρδος όσο και να χτυπιόμαστε δε βγαίνει τίποτα. Τολμήστε να το πείτε!

Ωραία, τώρα μεγάλε τα έχωσες σε όλους και νιώθεις καλά εεε??
Όχι, βασικά νιώθω μάλλον άσχημα, γιατί τέτοια σαπίλα, έλλειψη οράματος και ανειλικρίνεια, δε νομίζω να έχει ξαναυπάρξει.

Η δική μου πρόταση είναι ότι σε μία εποχή που τα θεμέλια του παγκόσμιου συστήματος, που μας είχαν παρουσιάσει ως αλάνθαστο και σωτήριο, διαβρώνονται, ο λαός πρέπει να δώσει μία ηχηρή ριζοσπαστική απάντηση προς άλλη οικονομική και κοινωνική κατεύθυνση. Βέβαια, όπως είδαμε η κοινοβουλευτική αριστερά έχει τα χάλια της...Επίσης έχουμε βολευτεί σε έναν φτωχικό ευδαιμονισμό και είμαστε όλοι στο βάθος λίγο δεξιοί...
Ε, ας δοκιμάσουμε και τίποτε εξωκοινοβουλευτικό, λοιπόν!!!!!!

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ...

Μετά την υστερία για την γρίπη των χοίρων, τη συνεχή αγωνία αν θα χρεωκοπήσει η χώρα και μετά το κάρβουνο που άφησαν πίσω τους οι φωτιές βρισκόμαστε σε μία ιδιότυπη φάση αναμονής

- Μέχρι την Πέμπτη ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει τις αποφάσεις του για πρόωρρες εκλογές ή ανασχηματισμό ή ... (Μετά συγχωρήσεως το "πρωθυπουργός", αφού το παιχνίδι σαφώς και κατευθύνεται από τον αξιότιμο κ. Σουφλιά - αλήθεια τί έγινε με το αυθαιρετάκι του?? - Έλα ρε, το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο, θα την πληρώσουν οι αλήτες οι μηχανικοί που έβγαλαν την άδεια, γιατί ήθελαν να χτίσουν παραπάνω τετραγωνικά χωρίς να το ξέρει ο Σουφλιάς, ενώ η Πολεοδομία ως γνωστόν είναι υπεράνω κριτικής...)

- Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ίσως να βγει το πόρισμα του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το χειρισμό των πυρκαγιών. (Αν και ο εν λόγω επιθεωρητής έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι δεν μασάει τα λόγια του, πολύ αμφιβάλλω αν θα την πληρώσει κανείς...)

- Επίσης, επειδή μου φαίνεται ότι η αναμονή για τις αποφάσεις του πρωθυπουργού (και πάλι συγγνώμη για την απρέπεια) θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, είμαστε σε αγωνία για το τι τελικά εννοεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τον όρο "πράσινη ανάπτυξη κοντά στον πολίτη". Θα προβεί σε κάποια τολμηρή μεταστροφή στην οικονομική και κοινωνική πολιτική ή θα έχουμε απλώς πιο light φιλελευθερισμό? Ή μήπως θα ακούσουμε για άλλη μια φορά ότι παραλάβαμε το χάος και θα συνεχιστεί το γαϊτανάκι της σαχλαμάρας?


ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ

Το τέλος του καλοκαιριού δυστυχώς συνοδεύεται από την αποτέφρωση της ανατολικής Αττικής. Άλλο ένα μεγάλο πλήγμα στην πολύπαθη αττική γη, που ξέρουμε μόνο να την πληγώνουμε...

Είναι προφανείς οι δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πυρκαγιών

Είναι προφανείς οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις των πυρκαγιών

Και φυσικά είναι προφανείς οι χρόνιες αδυναμίες της κρατικής μηχανής και ιδίως η παντελής ανικανότητα της κυβέρνησης, η οποία κρυμμένη πίσω από απίθανες δικαιολογίες ηγείται άλλης μίας μαύρης και καρβουνιασμένης σελίδας στην ιστορία της χώρας μετά το πύρινο καλοκαίρι του 2007.

Μα πάλι κατηγορείς το κράτος, ρε καπετάν Νικόλα?

Λοιπόν, ναι και θα χρησιμοποιήσω για την ώρα ως επιχείρημα τα λόγια που άκουσα πριν από λίγο από τον αντιπρόεδρο των πυροσβεστικών υπαλλήλων Αττικής, ο οποίος νομίζω ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετος με το ζήτημα των πυρκαγιών.

Ο άνθρωπος είπε κάτι που πολλοί πολίτες πιστεύουν:

ΤΑ ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΜΠΡΗΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ

Χαστούκι από έναν μάχιμο πυροσβέστη στους πολιτικάντηδες της κυβέρνησης, που από το 2007 αγωνίζονται να μας πείσουν ότι είμαστε ο περιούσιος λαός, που έχει την ευτυχία να αποτελεί στόχο αντιεξουσιαστών, UFO, καταπατητών, κομμουνιστών, βουδιστών, ταλιμπάν κ.ο.κ.

Ο Κωστάκης ο Β' ο νυσταλέος και η θλιβερή του παρέα, καλά θα κάνουν να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό για τη διάλυση των υπηρεσιών, τον απόλυτο κομματισμό που επέβαλαν και την απουσία στοιχειώδους συντονισμού και οργάνωσης.

Και εμείς, ρε καπετάν Νικόλα, πάλι ανεύθυνοι?

ΟΧΙ, και εμείς υπεύθυνοι: Τόσα χρόνια χτίζουμε τα αυθαίρετά μας στην Αττική. Δεν καθαρίζουμε τα ξερόχορτα στα οικόπεδά μας. Πετάμε τα τσιγάρα μας αναμμένα στις παρυφές του δάσους. Πετάμε τα σκουπίδια μας όπου λάχει. κλπ. κλπ. κλπ. κλπ.

Μα πάνω από όλα έχουμε μία ιδιαίτερα μεγάλη ευθύνη:

ΚΥΡΙΩΣ ΟΣΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΟΡΕΣΤΟ, ΑΔΙΑΦΟΡΟ, ΙΔΙΩΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ, ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΣΑΜΕ ΝΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΛΙΒΕΡΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗ ΦΥΣΗΣ.

Μήπως η ελπίδα που γεννιέται από τη φωτιά είναι επιτέλους να λειτουργήσουμε συλλογικά και αποτελεσματικά, συνειδητοποιώντας την τεράστια δύναμη που έχουμε ως ενεργοί πολίτες???

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΟΣ......

ΕΠΑΝΟΔΟΣ

Μετά από διάφορες περιπέτειες και φόρτο εργασίας, ήρθε η ώρα να επανέλθουμε στο ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ.

Από την τελευταία ανάρτηση έχει περάσει πάνω από μήνας με διάφορα γεγονότα.

Κοινός παρονομαστής της επικαιρότητας η σαπίλα, η σκανδαλολογία, το καλλιεργούμενο κλίμα φόβου, η φλυαρία της αριστεράς, η αλητεία της ακροδεξιάς και άλλα τινά.

Μέσα στη σαπίλα συμβαίνουν και σημαντικά και όμορφα πράγματα αλλά φυσικά δεν τα μαθαίνει κανείς, αφού ο ρόλος των ΜΜΕ παραμένει ο πλέον χυδαίος.

Όλα αυτά τα ωραία και άσχημα θα αρχίσουμε σιγά-σιγά να σχολιάζουμε μετά τη μακρά περίοδο αποχής από τα ΚΥΝΑ.

ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΑΝΟ...

Επειδή πρέπει κάποια πράγματα να μπαίνουν στη σωστή τους βάση, επισημαίνουμε τα ακόλουθα ζητήματα σχετικά με τον κ. Στέφανο Μάνο και τον πολιτικό σχηματισμό "Δράση":

- Ο κύριος Μάνος δεν ήταν υπουργός επί Μητσοτάκη? Έκανε κάποια φοβερή τομή κατά τη θητεία του, η οποία μου διαφεύγει και εάν δεν ήταν το άτιμο το σύστημα, θα είχε αλλάξει τη χώρα?

- Η "Δράση", λέει, υποστηρίζει την κοινή λογική. Μέσα και εγώ! Όμως, ποια κοινή λογική υπαγορεύει να πεις ότι αν μπούμε στη Βουλή θα συνεργαστούμε με το κόμμα που θα πάρει την πρωτιά, ώστε έτσι να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα? Είναι αυτό απλή λογική? Ή μήπως - λέμε τώρα - είναι καρεκλομανία του αισχίστου είδους, αλλά με trendy πρόσωπο?

- Ναί, συμφωνούμε ότι το σύστημα των ΜΜΕ υπό τις ευλογίες της εκάστοτε εξουσίας, προσπαθεί να αποσιωπήσει τη διαφορετική άποψη και αδιαφορεί παντελώς για τις πολιτικές απόψεις που εκφράζουν εξωκοινοβουλευτικοί σχηματισμοί. Αλλά, συγγνώμη, δεν είναι ξεκάθαρο παιχνίδι εντυπώσεων η προσφυγή του κυρίου Μάνου στο ΣτΕ ενάντια στο διάταγμα Παυλόπουλου για τον τηλεοπτικό χρόνο εν' όψει ευρωεκλογών? Ο κύριος Μάνος δεν προβάλλεται συστηματικά από το ΣΚΑΪ και την Καθημερινή, αλλά και από το City FM, όπου μαζί με τον κύριο Πάγκαλο έχει εβδομαδιαία εκπομπή, στην οποία φιλοσοφούν επί παντός του επιστητού? Και δεν είναι ο κύριος Μάνος έτσι και αλλιώς ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο?

- Επίσης, αν και γενικώς αρέσκομαι στους νέους πολιτικούς σχηματισμούς (πλην των εθνικιστικών, λαϊκιστικών και ακροδεξιών, που μου προκαλούν ανίατη αναγούλα), ενίοτε δεν καταλαβαίνω τη φοβερή φρεσκαδούρα που επαγγέλεται η "Δράση". Παράδειγμα: Για το πολύ σημαντικό ζήτημα της μετανάστευσης, προτείνεται η νομιμοποίηση των μεταναστών, ώστε αυτοί να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία και να προσφέρουν στην εθνική οικονομία. Συμφωνώ απόλυτα! Αλλά, μήπως αυτό δεν το φωνάζει χρόνια η Αριστερά? Δηλαδή τώρα που το λέει ο κύριος Μάνος είναι σωστό, ενώ πριν ήταν κομμουνιστική ιδεοληψία?

Ας είμαστε ειλικρινείς:

Η "Δράση" δεν αποτελεί επανάσταση στην πολιτική ζωή. Κρύβει μέσα της μεγάλες δόσεις καθεστωτισμού.

Και για να τελειώνουμε: Κανένας δεν κυνηγάει το Μάνο. Μη φτάσει και αυτός να αρχίσει Παπαρήγεια ρητορική περί προβοκάτσιας στο ιερό κόμμα.

ΕΛΕΟΣ: Έχουμε και κοινή λογική και μνήμη.
Και τα στοιχεία αυτά μας επιβάλλουν ούτε να λυπόμαστε το Μάνο ούτε να μασάμε από "δραστική" ρητορική!

ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ (Μια μικρή ιστορία με φασίστες)

Επιτέλους, ο καιρός ζέστανε, η φύση ζωντάνεψε και αρχίσαμε να ονειρευόμαστε το καλοκαιράκι.

Μέσα στο όμορφο πανηγύρι της φύσης, κάποια μπουμπούκια ξεζωρίζουν από τα άλλα. Τα υπέροχα αυτά μπουμπούκια είναι τα φασιστάκια της Χρυσής Αυγής. Χαρακτηρίζονται από τη μυρωδιά σαπίλας που αποπνέουν και συχνά φέρουν κράνη.

Τις προάλλες ένα ολάνθιστο μπουκέτο χρυσαυγιτάκια θέλησε να κατακλύσει την πόλη με χαριτωμένες γιορτές μίσους ενάντια στα απεχθή ζιζάνια που λέγονται μετανάστες.

Κάποια κακά λουλουδάκια, γνωστά ως αναρχοκομμουνάκια, θέλησαν να χαλάσουν την υπέροχη γιορτή των φίλων μας, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα των μεταναστών να υπάρχουν και να ζουν αξιοπρεπώς. Άκου θράσος φίλε μου...

Γι' αυτό τα μπατσάκια γουρουνάκια, παρευρέθησαν στα γεγονότα για να εξασφαλίσουν τη νομιμότητα, την οποία βέβαια, πάνω απ' όλα υπερασπίζεται με πάθος ένα γλυκούλι χοντρουλό παιδάκι, που το λένε Κωστάκη και φροντίζει να μας προστατεύει από όλους τους κακούς ψευταρούληδες, που λένε ότι οι φίλοι του, οι υπουργούληδες, είναι βυθισμένοι μέχρι το λαιμό στα σκατά της διαφθοράς.

Ξαναγυρίζοντας στα φασιστάκια που τόσο αγαπάμε, τα εντοπίσαμε να υπερασπίζονται τα δίκαια και χαριτωμένα αιτήματά τους, ξεπηδώντας μέσα από τις γραμμές που σχημάτιζαν τα μπατσάκια γουρουνάκια.

Βέβαια κάποιοι κακούληδες επειδή συχνά πυκνά τα φασιστάκια μπλέκονται με τα μπατσάκια γουρουνάκια και καμιά φορά ρίχνουν και καμιά μπαλωθιά στο ψαχνό ασεβών νέων, βγάλανε ένα άθλιο σύνθημα: "ΜΠΑΤΣΑΚΙΑ - ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ - ΔΟΛΟΦΟΝΑΚΙΑ"

και ζήσαν αυτοί καλά ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ

Για την τεκμηρίωση των ανωτέρω:

http://www.tvxs.gr/v11264

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ!!!

Ο κυβερνητικός θίασος συνεχίζει με επιτυχία τις παραστάσεις του σε όλο το φάσμα του δημόσιου βίου.

Όμως πόση ακόμη συγκάλυψη μπορεί να αντέξει η κοινωνία?

Δεν καταλαβαίνουν οι εξουσιαστές ότι με την τακτική τους ωθούν όλη την κοινωνία στο να ακολουθεί τακτικές λοβιτούρας και παρανομίας και εν τέλει ηθικής έκπτωσης?

Που θα φτάσει το θράσος?

Ας ξεκινήσουμε από την υπόθεση Παυλίδη:

Λοιπόν ως δημοκρατικοί πολίτες δεχόμαστε απόλυτα το τεκμήριο της αθωότητας του πρώην υπουργού.

Αλλά:

1) Η προανακριτική επιτροπή της βουλής αντιμετώπισε μαρτυρίες, που σύμφωνα με την ενημέρωση που έχουμε ως τώρα, έχουν δώσει ενδείξεις για ύποπτες συναλλαγές. Ειδικά το περίφημο διαμέρισμα στο Νέο Ψυχικό, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη εάν αποκτήθηκε με καθαρά λεφτά, ενώ οι εφοπλιστάδες - καλά παιδιά κι αυτοι βέβαια - έχουν πει σωρεία πραγμάτων περί εκβιασμών και ατασθαλιών.

2) Εμφανίζεται στη βουλή δεύτερη δικογραφία για ύποπτους διαγωνισμούς, που προέκυψε κατόπιν καταγγελιών από το δήμαρχο Τήλου.

3) Ενημερωθήκαμε ότι υπάρχει τρίτη δικογραφία εναντίον του πρώην υπουργού , που εκκρεμμεί εδώ και δύο χρόνια στην εισαγγελία Σάμου, παρόμοιας θεματολογίας με βαριά αδικήματα να επικρέμονται.

Συνεπώς, δεχόμενοι το τεκμήριο αθωότητας του κυρίου Παυλίδη και λαμβάνοντας υπ' όψιν τα παραπάνω, η απλή λογική λέει:

ΤΟΝ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΤΟΥ!

Απαλάσσοντας τον μέσα από διαδικασίες κοινοβουλευτικές, οι οποίες όμως θυμίζουν περισσότερο κοπάδι ως συνήθως, αντί να τηρηθούν οι στοιχειώδεις δημοκρατικές και δικαιικές αρχές, καταλήγουμε σε συγκάλυψη και όχι τεκμηρίωση αλλά επιβολή της αθωότητας.

Το δεύτερο αίσχος είναι η υπόθεση Βατοπεδίου:

Τρίτη φορά οι εισαγγελείς εντοπίζουν ενδείξεις πολιτικών ευθυνών και προτείνουν να σταλεί η υπόθεση στη βουλή. Όμως ο αρχιεισαγγελέας Σανιδάς, λέει ότι οι καημένοι οι υπουργοί παραπλανήθηκαν.

Ε, με συγχωρείτε αλλά καταλήγω με το εξής σχόλιο:

ΕΑΝ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ, ΑΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ.

ΕΑΝ Ο ΣΑΝΙΔΑΣ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΞΩΦΘΑΛΜΑ ΩΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ!

Σταματήστε τις θρασύτατες συγκαλύψεις κύριοι εξουσιαστές, γιατί να ξέρετε ότι όσο κι αν νομίζετε ότι ο λαός αποτελείται από αποχαυνωμένα πρόβατα, θα έρθει η ώρα που δε θα ξέρετε που να κρυφτείτε...

ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΑ 28δις ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Επανερχόμαστε μετά αρκετό διάστημα με ορισμένες σκέψεις που βασίζονται στα μαθηματικά...

Προ ολίγων ημερών ο Υπουργός Οικονομικών συναντήθηκε με εκπροσώπους των τραπεζών, για να συζητήσουν το ζήτημα της κρατικής ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών.

Καταθέτω μία κάποιες απόψεις για τα 28δις ευρώ που θα διοχετευθούν στις τράπεζες, ώστε να αναλογιστούμε αν τελικώς υπάρχουν εναλλακτικές διέξοδοι:

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Τα δεδομένα έχουν ως εξής:

Κόστος εγκατάστασης ανεμογεννητριών: 2000€/kW
Κόστος εγκατάστασης φωτοβολταϊκών: 5000€/kW

Έστω ότι αποφασίζουμε να διοχετεύσουμε τα 28δις σε Ανανεώσιμες Πηγές σε ένα μίγμα 70% ανεμογεννήτριες και 30% Φωτοβολταϊκά.

Τότε θα είχαμε το εξής τεχνολογικό αποτέλεσμα:
9.800MW εγκατεστημένη ισχύ σε ανεμογεννήτριες
1.68οMW εγκατεστημένη ισχύ σε φωτοβολταϊκά

Για να καταλάβουμε τα μεγέθη, υπενθυμίζουμε ότι ο στόχος του προγράμματος προώθησης φωοτοβολταϊκών προβλέπει περί τα 800MW εγκατεστημένης φωτοβολταϊκής ισχύος. Επίσης κάτι παραπάνω από 11.000MW είναι η συνολική εγκατεστημένη ισχύς της ΔΕΗ.

Άρα τεχνολογικά θα καταφέρναμε να έχουμε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πράσινης ενέργειας και θα είχαμε πολύ μεγάλη επάρκεια ισχύος, που θα μας επέτρεπε να κάνουμε σημαντικές εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας.

Δηλαδή στον οικονομικό τομέα:

Αφ' ενός, θα είχαμε πετύχει πλήρη και πράσινη ενεργειακή επάρκεια. Θα βάζαμε τέλος στις εισαγωγές ρεύματος, ενώ αντίθετα θα μπορούσαμε να εξάγουμε πολύ μεγάλες ποσότητες ενέργειας.

Αφ' ετέρου, μπορούμε με ασφάλεια να εκτιμήσουμε ότι για κάθε 10 MW εγκατεστημένης ισχύος σε ΑΠΕ δημιουργούνται 3 μόνιμες θέσεις εργασίας. Άρα συνολικά θα είχαμε περίπου 3500 νέες, μόνιμες θέσεις εργασίας.

Ερώτημα: ΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΛΑΪΚΙΣΤΙΚΟ Ή ΠΑΡΑΛΟΓΟ Ή ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ Ή ΑΝΑΡΧΙΚΟ Ή ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ?????

Απλώς, αποδεικνύεται ότι λεφτά υπάρχουν με το τσουβάλι, αλλά δεν είναι δυνατόν να διοχετευθούν σε μέτρα που έστω και λίγο οδηγούν σε αναδιανομή και διάχυση πλούτου. Αντίθετα, διοχετεύονται στις τράπεζες, που αποτελούν τους στυλοβάτες του σαθρού και άδικου οικονομικού συστήματος και που ειδικά στην Ελλάδα, επέχουν ρόλο νομιμοποιημένων τοκογλύφων. Επιβεβαιώνεται ότι ο καπιταλισμός για να επιβιώσει πρέπει συνεχώς να αυξάνει τα περιθώρια κέρδους και αυτή είναι η ουσία της κρίσης που διερχόμαστε. Στόχος είναι μέσω της συρρίκνωσης εργασιακών δικαιωμάτων και μέσω της γενικότερης μείωσης του κόστους παραγωγής να οδηγηθούμε σε μία νέα κατάσταση, όπου οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας.

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ...

Υ.Γ. Οι τράπεζες ζήτησαν από τον υπουργό τα λεφτά σε μετρητά και όχι σε ομόλογα...ΗΜΑΡΤΟΝ, που λέει και ο Γεωργίου!

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ "ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ" ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Το περασμένο Σάββατο ζήσαμε αυτό που όλοι καιρό περιμέναμε: ΤΑ ΦΩΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΕΣΒΗΣΑΝ!

Εντάξει, προσπαθώ με νύχια και με δόντια να συγκρατήσω γέλια, θυμό και κλάματα με αυτήν την ιστορία και για να μην είμαι μηδενιστής, αναγκάζομαι να παραδεχθώ ότι η πρωτοβουλία σβησίματος των φώτων επέχει παιδαγωγικό χαρακτήρα, τουλάχιστον για τα παιδιά του δημοτικού...

Αλλά, επειδή είναι δέσμευση και βαθύτερη επιθυμία στο ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και της πραγματικότητας δεν μπορώ παρά να αναφερθώ στην ουσιαστική διάσταση των γεγονότων, ώστε να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι με γελοία happenings μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη και να συνειδητοποιήσουμε το ουσιαστικό πλαίσιο διεκδικήσεων για το περιβάλλον, το οποίο και αποτελεί αντικείμενο λαϊκής κινητοποίησης και όχι νεοφιλελεύθερων, κυριλέ και metrosexual εκδηλώσεων...

Α, και να μην ξεχάσω...Να αντικρύσουμε την πραγματική διάσταση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και της ενεργειακής πολιτικής και να μην ενθουσιαζόμαστε με επιφανειακές γιορτούλες, γιατί κάπου μέσα σε όλα αυτά τα ελαφρά διατηρείται η γνωστή θωπεία του εγώ μας (φράση του φίλου Ηλία που μου αρέσει πολύ)

Κατ' αρχήν, αυτό που συνέβη ήταν ότι για μία ώρα πολλά νοικοκυριά στον πλανήτη, καθώς και δημόσιοι και επιχειρηματικοί φορείς έσβησαν τα φώτα. Η ενέργεια αυτή προφανώς συνεπάγεται μία σημαντική παγκόσμια μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ισχύος για την ώρα που τα φώτα εμειναν σβηστά, με αντίστοιχη αποφυγή έκλυσης αερίων ρύπων.

ΕΝΣΤΑΣΗ: Η ενέργεια που χρειάστηκε για την οργάνωση και προβολή της πρωτοβουλίας, καθώς και των εκδηλώσεων που τη συνόδευσαν, προφανώς υπερκέρασε κατά πολύ το άμεσο ενεργειακό και περιβαλλοντικό όφελος...

Θα μας πει τώρα κάποιος ότι είμαστε ρηχοί. Σύμφωνοι, οπότε συνεχίζουμε, δεχόμενοι ότι η όλη ιστορία είχε ως στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου και τη διατύπωση ενός γενικευμένου αιτήματος για μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ερωτώ τους διοργανωτές και υποστηρικτές της εκδήλωσης και ιδιαιτέρως το ΣΚΑΪ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που είναι και οι πρώτοι περιβαλλοντιστές και οικολόγοι της σύγχρονης Ελλάδος:

Ενημέρωσε κάποιος τους πολίτες ότι η κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική για την ενέργεια είναι η απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς?

Μήπως κάποιος δημοσιογράφος, πολιτικός ή εκπρόσωπος οικολογικής οργάνωσης είπε ότι πίσω από τον όμορφο όρο "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ" της ενεργειακής αγοράς, κρύβεται η κατάργηση της ενέργειας ως αγαθού και η μετατροπή της σε εμπόρευμα?

Ποιος πολίτης γνωρίζει ότι η προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ελλάδα, βασίζεται σε ιδιωτικές επενδύσεις, που στηρίζουν την κερδοφορία τους στο ότι η ΔΕΗ υποχρεούται να αγοράζει την παραγόμενη ενέργεια πανάκριβα και να πουλά τη δική της ενέργεια πάμφθηνα?

Μας ενημέρωσαν ότι η ΔΕΗ που συνεχώς λοιδωρείται και κατηγορείται (ΟΚ, δίκαια σε κάποια θέματα) συντηρεί 10.000 οικογένειες λόγω της δραστηριοποίησης στον κλάδο του λιγνίτη, τον οποίο ανερμάτιστοι ψευτο-οικολόγοι θέλουν να τον καταργήσουμε και σε ένα κόσμο με αγγελάκια, λουλουδάκια και βουερά ρυάκια να ανάβουμε στο φούλ τα φώτα με τη βοήθεια ανανεώσιμης ενέργειας?

Υπήρξε κάποιος οικολόγος - δημοσιογράφος, που να μας πεί ότι η ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική της ΕΕ (που είναι τόσο αυστηρή μαζί μας, τρομάρα της...) ανέχεται την οδήγηση της ΔΕΗ στη χρεωκοπία και έχει βάλει φρένο στις επενδύσεις της εταιρίας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας?

Γνωρίζουν οι πολίτες ότι όταν οι πολιτικοί από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα επαγγέλλονται φθηνό ρεύμα προβαίνουν σε ακραίο λαϊκισμό? Διότι λέγοντας φθηνό ρεύμα εννοούν ίδια τιμή ρεύματος για την πολύτεκνη οικογένεια στα Λιόσια και για τη θέρμανση της πισίνας στη Βουλιαγμένη, γεγονός που επίσης συμβάλλει στη διάλυση της ΔΕΗ, που μια ωραία μέρα θα μας πουν ότι τη χαρίζουν σε ιδιώτες, αγνοώντας τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού, που από το υστέρημά του είχε φτάσει να κάνει τη ΔΕΗ μία από τις δυναμικότερες εταιρίες της Ευρώπης!

Ποιος γνωρίζει ότι οι ενίοτε ίδιοι που αντιτίθενται στους λιγνίτες και τα κάρβουνα έχουν στηρίξει γελοίες πρωτοβουλίες εναντίωσης σε αιολικά πάρκα, με επιχειρηματολογία που ξεκινά από τις αρνητικές επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στη libido των τράγων?

Ποιος φορέας βγήκε να στηρίξει με σθένος το ότι η εξοικονόμηση ενέργειας και η αλλαγή καταναλωτικών συνηθειών είναι πολύ σπουδαιότερη από το να σβήνουμε τα φώτα και να αποθεώνουμε την ηλιακή και την αιολική ενέργεια?

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ!

Η ΔΕΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΗΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΕ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΛΑΪΚΗΣ ΒΑΣΗΣ! (Το κάνουν και οι Σκανδιναβοί, για να μην πουν κάποιοι ότι είμαστε ντεμοντέ Σοβιετίζοντες)

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΦΙΕΣΤΕΣ!

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την προηγούμενη εβδομάδα, στη Θεσσαλονίκη, διοργανώθηκε φεστιβάλ ντοκυμαντέρ. Η όλη διοργάνωση και η προσπάθεια υπήρξε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και αξιέπαινη, αλλά δεν μπορεί να διατυπωθούν θετικοί χαρακτηρισμοί και σχόλια για την τελική κατάταξη και βράβευση των διαγωνιζομένων ταινιών.

Συγκεκριμένα,

Η ταινία - ντοκυμαντέρ " Από τον Όλυμπο στο Έβερεστ", κατά γενική αίσθηση κέρδισε το κοινό. Αδιάψευστο στοιχείο της αποδοχής του κοινού αποτελεί το γεγονός ότι και στις δύο προβολές της ταινίας οι αίθουσες ήταν κατάμεστες και πολλοί παρακολούθησαν τις προβολές όρθιοι ή καθισμένοι στα σκαλοπάτια.
Δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό αφού η ταινία αποτύπωνε με μοναδικό τρόπο την προσπάθεια της πρώτης ελληνικής αποστολής για την κατάκτηση του Έβερεστ, της υψηλότερης βουνοκορφής της Γης.
Δεν ήταν μία απλή περιπέτεια, ήταν η απόδοση της προσπάθειας, του αγώνα, των απλών στιγμών, της χαράς και του φόβου μίας ομάδας αποφασισμένων ανθρώπων, που χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από τους επίσημους αθλητικούς και άλλους φορείς επεχείρησαν κάτι μοναδικό. Η ίδια η κατάκτηση του Έβερστ (και οποιασδήποτε σημαντικής βουνοκορφής) δεν αποτελεί απλώς ένα καπρίτσιο μίας παρέας ριψοκίνδυνων, τρελών, ρομαντικών. Επέχει ένα σημαντικό συμβολικό χαρακτήρα, αφού απαιτεί άριστη οργάνωση, άοκνη προπόνηση και ακριβή προγραμματισμό για να οδηγήσει όχι σε κάποιο υλιστικό, ταπεινό αποτέλεσμα, αλλά στην επαφή με τα ανθρώπινα όρια, η οποία διαχρονικά έχει καίρια συμβάλει στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Τέλος, είναι σημαντικό η ελληνική ορειβατική κοινότητα να μην αποτελεί φτωχό συγγενή, αλλά δυναμικό κρίκο του αθλήματος,διεθνώς, αφού η ίδια μας η χώρα κατά 60% είναι ορεινή.

Όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι μαγνήτισαν το κοινό του φεστιβάλ, που παρακολούθησε με προσήλωση την ταινία και την τίμησε με τις θετικές του ψήφους, κατά την προβλεπόμενη διαδικασία κρίσης των ντοκυμαντέρ.

Όμως,

Ενώ όλα έδειχναν ότι το ντοκυμαντέρ "Από τον Όλυμπο στο Έβερεστ" θα κατακτήσει την πρώτη θέση στο φεστιβάλ και πολλοί από τους διαγωνιζόμενους σκηνοθέτες και τους ανθρώπους του φεστιβάλ θεωρούσαν φυσιολογική και δίκαιη την εξέλιξη αυτή,

ένα άλλο ντοκυμαντέρ βρέθηκε την τελευταία στιγμή στην πρώτη θέση.

Το ντοκυμαντέρ αυτό, που τελικώς κατέκτησε την πρώτη θέση και το διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό βραβείο που τη συνόδευε, είχε ως θεματική τον Εθνικό Κήπο και τους ανθρώπους που τον επισκέπτονται.

Δε θα προχωρήσουμε σε κριτική της ταινίας που πρώτευσε. Δε θα προχωρήσουμε σε θεωρίες συνομωσίας. Δε θα προχωρήσουμε σε καμία "καταγγελία".

Απλώς, θα αναφέρουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα απετέλεσε αρνητική έκπληξη για το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που παρακολούθησαν το φεστιβάλ. Και φυσικά δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε τη σωρεία άδειων καθισμάτων στις αίθουσες προβολής της ταινίας που κατέκτησε το βραβείο.

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΝΤΟΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ "Από τον Όλυμπο στο Έβερεστ" ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΤΗ ΔΕΧΘΕΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!!

Παύλο, γερά! Η δύναμή σου είναι οι άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν στην προσπάθειά σου. Ό,τι είναι πραγματικά ουσιαστικό θα βρει το δρόμο για την κορυφή, το ξέρεις καλά άλλωστε...

ΕΡΜΑΙΑ ΤΩΝ MEDIA

Ο κυνικός θυμόσοφος, μας έστειλε το ακόλουθο κείμενο, το οποίο και δημοσιεύουμε. Το κείμενο εκφράζει την ειλικρινή απορία και αγανάκτηση ενός σκεπτόμενου πολίτη μπροστά στις εξόφθαλμες στρεβλώσεις που χαρακτηρίζουν τα media και δε διστάζει να μιλήσει επιτέλους έξω από τα δόντια για πράγματα που ενώ αιωρούνται ως αίσθηση, καλύπτοναι από δισταγμό στη δημοσίευση...

Από πού να αρχίσει κανείς. Μου είναι λίγο δύσκολο. Μόλις ακούω τις αυξήσεις της φετινής χρονιάς, δηλαδή 0+0=5,5%, για να θυμόμαστε και τον επίτιμο και να μην ξεχνιόμαστε, και πάλι λοιπόν ακούμε ότι οι έχοντες και κατέχοντες των off shore εταιριών την κάνανε, δεν θα πληρώσουν τίποτα.
Οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες παρουσίασαν κέρδη δυόμιση δις ευρώ πέρσι, και το κράτος στήριξε τους τραπεζίτες με 28 δις. Μια χώρα που ο πρώην υπερυπουργός της έχει off shore εταιρίες και γλιτώνει την φορολογία, δηλώνει ότι «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», ο πρώην υπουργός εργασίας της είχε ανασφάλιστους μετανάστες στη βίλα του που την ανέγειρε με άδεια αναψυκτηρίου, δις φοροδιαφεύγων, ο υπερυπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ και πραγματικός πρωθυπουργός αυτής της χώρας κατηγορείται για αυθαίρετο εξοχικό, μια πλειάδα υπουργών της, με μπροστάρη τον πρώην υπερυπουργό Μέσων Μασικής Εξημέρωσης και υπό την υψηλή εποπτεία του Βούδα πρωθυπουργού, εμπλέκονται σε ένα απίστευτο σκάνδαλο Βατοπεδίου χωρίς να τιμωρείται κανείς, λοιπόν όταν συμβαίνουν όλα αυτά δεν περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό να συμβεί. Πάλι θα την κάνουν. Πάλι θα επικρατήσει το απόλυτο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό καθεστώς. Και τότε τι; Τι θα γίνει; Εξέγερση φίλοι μου. Και τότε τι κάνει το καθεστώς; Δουλεύει πυρετωδώς. Τι ακριβώς κάνει; Αφήνει τους κουκουλοφόρους να τα σπάνε και απλά περνάνε κατασταλτικά τρομοκρατικά άκρως αντιδημοκρατικά μέτρα.
Απλά τα πράγματα. Κι ο κόσμος τα χάφτει. Keep walking λοιπόν. Πάλι από την αρχή λοιπόν. ΝΔ 35% στις ευρωεκλογές. Μα είναι δυνατόν. Κι όμως είναι. Θα μου πείτε γιατί δεν αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ; Γιατί αυτό που συμβαίνει τώρα νομίζω δεν έχει προηγούμενο, μια κοινή, κυνική διαπίστωση πολλών σκεπτόμενων ανθρώπων, αν και η απαρχή πολλών τωρινών δεινών έγιναν κατά την πρώην διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Πού στηρίζεται το καθεστώς; Ποιοι είναι οι μηχανισμοί που χαλιναγωγούν τα πλήθη; Μα φυσικά τα ΜΜΕ. Απλά το ξέρουμε, αλλά η τηλεόραση μας έχει γίνει δεύτερη φύση. Οι σταρ της είναι οι ήρωες της σημερινής εποχής. Δρουν με μαεστρία διδάσκοντας μαθήματα ψυχολογικής υποβολής. Ας κάτσει κάποιος να παρατηρήσει, λογικά σκεπτόμενος, νηφάλια και έξω από φανατισμούς, κάποια πράγματα που έχουν γίνει στον δημοσιογραφικό χώρο τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά τι θα δει? Τι νομίζεται ότι θα δει?
Ας παρατηρήσουμε κάποιες τιβιπερσονες και μιντιοκράτορες λοιπόν.
-Ο κύριος Μεγατσανελε ή «εγώ δεν πάω μέγαρο θα μείνω με τον παίδαρο», υποστήριξε θερμά τον χοντρό στην ενδοσοσιαλιστική διαμάχη, και μετά την ήττα του χοντρού, από «σοσιαλιστής» έγινε νεοφιλελεύθερος καπιταλιστής , ότι είναι δηλαδή, με το πρωτοπαλίκαρό του, ασπρομάλλη εκδικητή ή «ο κύριος δεν σε πάω Γιωργάκη και δεν θα γίνεις ποτέ πρωθυπουργός».
-Ο κύριος «γεμάτος ψυχή» ή «ο βήμα» ανακάλυψε την μεγάλη προσωπικότητα στο πρόσωπο του απόφοιτου του Tuft’s Κωστάκη και τον στηρίζει αν και παραδοσιακά ήταν «σοσιαλιστής» και έγινε νεοφιλελεύθερος καπιταλιστής, ότι είναι δηλαδή κι αυτός.
-Ο κύριος «αληθινός» δημοσιογράφος όταν πρωτοέκδοσε την «αληθινή» εφημερίδα του στα φόρτε του Βατοπεδίου, τον Νοέμβριο περίπου, κατηγόρησε τον πεθερό του πρώην υπερυπουργού των off shore και του «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», ότι τα πήρε για το Βατοπέδι, αυτός με την σειρά του έστειλε εξώδικο και τι νομίζεται ότι έγινε τελικά; Πριν ένα μήνα περίπου, ο σε πλήρη απαξίωση «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» καλείται στην εκπομπή του «αληθινού» για να τον στηρίξει. Μιλάμε για πολύ γέλιο. Λέτε να ισχύει το εξώδικο του πεθερού ακόμα;
-Ο κύριος «Big Brother: μεγάλοι Έλληνες» ή «πράκτορας των δολοφόνων των αυτοχθόνων ινδιάνων της Αμερικής ή των λαών», όντας χρόνια megalicious και σοσιαλιστόμουτρο, ξαφνικά γίνεται διευθυντής στην έγκριτη δεξιά μεγαλοεφημερίδα του δεξιού εφοπλιστή που κατηγορούσε τον επίτιμο ότι τον χρηματοδοτούσε και μετά τα βρήκανε και όλα μέλι γάλα και ξανά προς τη δεξιά δόξα τραβάμε.
-Για τον κύριο «ζούγκλα» τον πιο απίστευτα κωλοτούμπα, τον αρχιερέα των μεγάλων αποκαλύψεων πλην της τελευταίας 5ετίας, τα λόγια είναι περιττά.
-Ο κύριος «ελληνική ολυμπιακή επιτροπή» ή ο «αυθαίρετος» ή ο «θα σε ρίξω που με έριξες», που τον γλύφουν σύσσωμοι όλοι οι πολιτικάντηδες πολιτικοί, και στις δίκες για τα αυθαίρετα που έχει καταδικαστεί πάνε και παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές του πλειάδα σοσιαλιστών βουλευτών, χρησιμοποιεί τον κύριο «Τατιάνα» για να εκδικηθεί την κακιά δεξιά που του πήρε το ολυμπιακό παιχνιδάκι.
-Ο κύριος «ασφαλιστής» ή «καταδικασμένος γιατί έφαγε τα λεφτά του κοσμάκη εις την αλλοδαπήν», από υποστηρικτής της δεξιάς, ξεσκεπάζει το Βατοπέδι για να εκδικηθεί τον πρώην υπερυπουργό Μέσων Μασικής Εξημέρωσης και την κυρία του «έχω και τρεις βίλες, πάμε μια βόλτα», και τώρα τα ξαναγυρνάει.
-Ο κύριος σκάει από περιβάλλον ή «ο δεξιός ψάλτης», δεξιός ακριβοπληρωμένος δουλοπάροικος του δεξιού κατεστημένου και του «εμείς που δουλεύουμε και ταΐζουμε τους τεμπέληδες», και φυσικά δούλος του αφεντικού του εφοπλιστή που κατηγορούσε τον επίτιμο ότι τον χρηματοδοτούσε και μετά τα βρήκανε και όλα μέλι γάλα και ξανά προς τη δεξιά δόξα τραβάμε, ανακάλυψε το περιβάλλον και ότι φταίμε εμείς για τα χάλια μας, η νοοτροπία μας και η κακιά μας η μοίρα.
-Ο κύριος «αυριανός μαυροπρωτοσέλιδος» ή «δεν πληρώνω τον ΙΚΑ ποιος είναι αυτός ο ΙΚΑΣ, δε μι λες ε;» από μοναδικός υποστηρικτής του Αντρέα το 89 έγινε πολέμιος του κινέζου πρωθυπουργού μας που με τη σειρά του έβαζε το ΣΔΟΕ να τον κυνηγήσει, κατέληξε να είναι πραίτορας του Κωστάκη.
- και τέλος ο «εν Αθήναις» ή «κολομβιανός» ή «βγενό» ή «νονός» ή «zeitgeist» ή «Γκέμπελς», που έχει την δημοφιλέστερη εκπομπή ραδιοφώνου στην πρωτεύουσά μας την Μπογκοτά, από τον μεγαλύτερο υποστηρικτή του Κωστάκη έγινε ο μεγαλύτερος πολέμιός του και τώρα το παίζει δεξιός με αριστερές ανησυχίες, δεξιός Τσε των μίντια και πολέμιος των τραπεζών εκτός της τράπεζας του βγενό φυσικά.

Πραγματικά τι είδατε? Τι νομίζετε ότι είδατε?
Ο λαός δεν τα βλέπει όλα αυτά τα παραπάνω νομίζετε; Νομίζετε δεν τα βλέπουμε όλα αυτά; Φυσικά και τα βλέπουμε, φυσικά και τα συνειδητοποιούμε. Αλλά τελικά τι; ΝΔ 35%. Χρειαζόμαστε ψυχολόγο; Λέτε;
Όχι. Απλά είμαστε κότες. Είμαστε κότες γιατί δεν μπορούμε να απεμπλακούμε από το παρελθόν μας, ενώ είμαστε εργάτες στο εργοστάσιο που μας μειώσανε τις υπερωρίες συνεχίζουμε να ψηφίζουμε δεξιά λες και είμαστε καπιτάλες αφεντικά. Είμαστε κότες γιατί δεν μπορούμε να συμμετέχουμε πραγματικά, αληθινά σε συλλογικές διαδικασίες, αγώνες και θυσίες. Είμαστε κότες αντιδημοκράτες. Είμαστε κότες εγωιστές. Είμαστε κότες τεμπέληδες. Είμαστε κότες ραγιάδες. Είμαστε κότες ματαιόδοξοι και υπερόπτες.
Στο τέλος θα χάσουμε και ότι μας ξεχώριζε από τους άλλους.

Το φιλότιμο.

Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΘΥΜΟΣΟΦΟΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ 15/3/2009

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ ΠΕΔΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΟΚΝΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ.

Στο πλαίσιο της δράσης της πέραν των δυναμικών κινητοποιήσεων προωθεί εκδηλώσεης ενημέρωσης, συμβάλλοντας στο δημόσιο διάλογο και στην κατάρρευση των προσπαθειώνυπονόμευσης των κοινωνικών αντιδράσεων.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΕ

Παραθέτω το ακόλουθο link, το οποίο αφορά σε συνέντευξη σιδηροδρομικού - συνδικαλιστή στη δημοσιογραφική ομάδα του tvxs.

http://www.tvxs.gr/v7104

Υπάρχουν σημαντικά επιχειρήματα, σχετικά με την απαξίωση του οργανισμού από την τακτική που έχει ακολουθήσει η πολιτεία.

Τα golden boys και οι σύμβουλοι τα τρώνε χοντρά και σε συνδυασμό με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα ΚΤΕΛ και αεροπλάνων (τώρα έχουμε και τον κύριο Βγενόπουλο στους αιθέρες, μην ξεχνιέστε), οδηγούν τον ΟΣΕ στη διάλυση με μπόλικη ρητορική προς λαϊκή κατανάλωση.

(Το μόνο golden boy που έχει πιάσει το νόημα και δεν ενοχλεί κανέναν, είναι το παληκάρι στο Μέτσοβο, απέναντι από το Γιωργάρα - για τους μυημένους)

Ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της ρήσης "ΣΠΕΥΔΕ ΒΡΑΔΕΩΣ"

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα σε διάφορες εκφάνσεις. Ας κάνουμε ένα σύντομο ταξίδι στη γρήγορη καθημερινή μας ζωή και ας ανακαλύψουμε τις ψυχολογικές, πνευματικές και κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις των επιταχυνόμενων ρυθμών της.

(Κατ' αρχήν να σημειώσουμε ότι το κείμενο αυτό είναι κατά βάση εμπειρικό, κάτι που μπορεί να θυμώσει το φίλο μας το Μωυσή, αλλά νομίζω ότι πολλά από όσα θα αναφερθούν αποτελούν γενικά παραδεκτές αλήθειες, που βασίζονται πέραν της εμπειρίας σε ένα θεωρητικό πλαίσιο)

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα επιτάχυνσης της καθημερινότητας μας, που μου έρχεται στο νου είναι η κατακόρυφη αύξηση των ταχυτήτων σύνδεσης στο διαδίκτυο.
Η επαφή μου με το σπορ του διαδικτύου ξεκίνησε ουσιαστικά στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου. Τότε στο σπίτι υπήρχε ένα ταπεινό, αργό internet, βασισμένο στην κλασική PSTN γραμμή και η βραδυπορούσα σύνδεση δε μας προκαλούσε καμία ιδιαίτερη εντύπωση. Στο Πολυτεχνείο, υπήρχε βέβαια ένα πανίσχυρο σύστημα, το οποίο μας φαινόταν διαστημικό. Λίγα χρόνια αργότερα, στο γραφείο, τοπθετήσαμε γραμμή ISDN και πραγματικά μας φάνηκε ότι η σύνδεση στο internet πέρασε σε νέα εποχή. Σε πολύ λίγο όμως, χάθηκε η μπάλα, κατά το κοινώς λεγόμενο. Ξεκίνησε η ιστορία της ευρυζωνικότητας και οι περισσότερες ιστοσελίδες άρχισαν σταδιακά να αγκομαχούν στην απλή σύνδεση. Έτσι το 2005, βάλαμε στο σπίτι για πρώτη φορά "γρήγορο internet", το οποίο φυσικά μας φάνηκε εξωπραγματικό και το οποίο είναι ακόμη πολύ εξυπηρετικό, αλλά βέβαια έχουν αρχίσει κάτι σχόλια του τύπου, "καλά γιατί δε βάζεις πιο γρήγορη ταχύτητα" και τέτοια.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Το κηνύγι της ταχύτητας στο internet και η τεχνολογία των ευρυζωνικών δικτύων, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι βοήθησαν στο να γίνονται άμεσα και χωρίς κίνδυνο να μείνουν στη μέση, μία σειρά από χρήσιμες λειτουργίες στο διαδίκτυο και ώθησαν περαιτέρω τη διάχυση της πληροφορίας, αλλά:
- Τα άπειρα gigabytes μουσικής, ταινιών και βιβλίων που κατεβάσαμε με τις γρήγορες συνδέσεις, τελικώς τα αξιοποιήσαμε?
- Οι μεγάλες ταχύτητες, μήπως αύξησαν τις απαιτήσεις στις δουλειές μας και όλο και πιο πολλοί πελάτες ή αφεντικά απαντούν στην ερώτηση "πότε το θες?", λέγοντας "ΧΘΕΣ"?
- Μήπως βρήκαμε άλλο ένα ακόμη ανούσιο θέμα να συζητάμε και να ασχολούμαστε, αντί να βρούμε ουσιαστικό χρόνο για τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε?

Τελικώς, η εμπειρία από την περίπτωση της αύξησης των ταχυτήτων του διαδικτύου, αποτελεί ένα μικρό παράδειγμα, το οποίο φανερώνει τα γενικότερα προβλήματα, που η ταχύτητα έχει επιφέρει στη ζωή μας.

Αντί να κηνυγάμε τη ζωή, χορεύουμε σε ένα φρενήρη ρυθμό, που αφαιρεί την ουσία από την καθημερινότητά μας. Τρέχουμε στη δουλειά, για να ικανοποιούνται τα αφεντικά, που επίσης τρέχουν και τελικώς οι εργαζόμενοι, τους οποίους πρεσάρουν γίνονται μη παραγωγικοί και στο τέλος επιβιώνουν μόνο τα πολύ μεγάλα αφεντικά. Τρέχουμε στην οικογένεια, για να προλάβουμε μία ατέρμονη σειρά υποχρεώσεων και για να καλύψουμε ανάγκες που πριν κάποια χρόνια δεν υπήρχαν και μας άφηναν στην ησυχία μας. Τρέχουμε για να διασκεδάσουμε, να φτάσουμε στο ραντεβού μας, να προλάβουμε πριν έρθει ο πολύς ο κόσμος, να μη χάσουμε την αρχή του έργου κ.ο.κ. Τρέχουμε στις διακοπές, να πιάσουμε καλό τραπέζι στο τβερνάκι δίπλα στη θάλασσα και καλή θέση στην παραλία. Τρέχουμε στις σχέσεις μας, να προλάβουμε να δούμε τον άνθρωπό μας, ανάμεσα σε διαλείμματα δουλειάς και κάποιας άλλης υποχρέωσης, απλώς για να πούμε ότι τελειώσαμε κι από αυτή τη δουλειά...Και το τρέξιμο δεν έχει τέλος

Και τι χάνουμε?
Χάνουμε την απόλαυση κάθε στιγμής που ζούμε
Χάνουμε την ηρεμία μας
Χάνουμε την ευεξία μας
Χάνουμε την πνευματική μας διάυγεια
Χάνουμε το χρόνο και τη νηφαλιότητα να σκεφτούμε
Χάνουμε την ευκαιρία να προσέξουμε ότι κάποια / κάποιος ενδιαφέρεται για μας
Χάνουμε το ρομαντισμό μας

Άρα λοιπόν: ΣΠΕΥΔΕ ΒΡΑΔΕΩΣ. Η κλασική αυτή ρήση τα λέει όλα. Αφ' ενός ΣΠΕΥΔΕ, δηλαδή μην είσαι μούχλας, μην είσαι τεμπέλης, να αντιδράς άμεσα και αποτελεσματικά στα ερεθίσματα, αλλά ΒΡΑΔΕΩΣ, χωρίς άγχος, χωρίς ανελέητο κυνηγητό, με ουσία, με νηφαλιότητα, με ηρεμία, απολαμβάνοντας και την πιο απλή διαδικασία.

Πιστεύω ότι πρέπει να αντιδράσουμε στην όλο και επιταχυνόμενη ζωή μας. Να σταματήσουμε να πέφτουμε θύματα των αγαθών που προσφέρει η ταχύτητα, γιατί τα αρνητικά αρχίζουν και συσσωρρεύονται επικίνδυνα. Οι ανθρώπινοι ρυθμοί ζωής, πρέπει να αποτελούν βασική μας διεκδίκηση στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!!!!!!!!!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ "ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Γενικά σχόλια περί ΣΚΑΪ

Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε, κατ' αρχήν, ότι ο τηλεοπτικός σταθμός του ΣΚΑΪ διακρίνεται σαφώς από μία διαφορετική νοοτροπία σε σχέση με το μέσο όρο των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Προβάλλει μία μεγάλη γκάμα πραγματικά ποιοτικών εκπομπών και έχει ένα αρκετά σοβαρό δελτίο ειδήσεων χωρίς ηλίθιες κραυγές και ατελείωτες "παραθυράτες" συζητήσεις από τις οποίες δε βγαίνει άκρη. Αντίστοιχα και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ διακρίνεται εδώ και χρόνια από μία συνεχή προσπάθεια ενημέρωσης και δράσης για πολλά θέματα. Αξιέπαινη είναι και η μεγάλη κινητοποίηση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Από την άλλη, όπως σε κάθε ιδιωτικό μέσο ενημέρωσης, είναι φανερό ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το ΣΚΑΪ δεν είναι διόλου αθώα και υπάρχουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας του σταθμού αρκετές ενδείξεις πολιτικού καιροσκοπισμού. Ενίοτε, μία ιδιαίτερη συμπάθεια σε νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις δεν μπορεί να κρυφτεί και επαναλαμβάνονται κάπου - κάπου αρκετά κλισέ που αρέσουν στους "νοικοκυραίους" και βρίσκουν σύμφωνο το συντηρητικό μεσαίο χώρο. Τέλος, η ενασχόληση με τα περιβαλλοντικά ζητήματα ορισμένες φορές χρήζει ευρύτερης προσέγγισης, η οποία καλόπιστα πιστεύουμε ότι λείπει λόγω της πολυπλοκότητας των ζητημάτων και της ελλιπούς ενημέρωσης και κατάρτισης ορισμένων δημοσιογράφων.

Η τηλεοπτική παραγωγή "ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Μία από τις πλέον φιλόδοξες, αλλά και όπως αποδεικνύεται εμπορικά επιτυχημένες παραγωγές του ΣΚΑΪ είναι οι "Μεγάλοι Έλληνες". Σε άρθρο εφημερίδας, εντοπίσαμε τον όρο "INFOTAINMENT", ο οποίος ανταποκρίνεται με τον πλέον περιεκτικό τρόπ0 σε αυτού του είδους τις τηλεοπτικές παραγωγές. Είναι σαφές ότι, απέναντι στη σαπίλα πρωινών και απογευματινών χυδαίων κουτσομπολιών και lifestyle εκπομπών και απέναντι στα εμετικά talent shows, που έχουν τόση σχέση με την τέχνη όση η φασολάδα με τα φωτοβολταϊκά, παραγωγές που κινούν το ενδιαφέρον του κοινού διατηρώντας ένα σχετικά υψηλό επίπεδο είναι ευκταίο να υπάρχουν.

Συγκεκριμένα, η ενασχόληση με προσωπικότητες που έχουν σημαδέψει τα δρώμενα στην Ελλάδα, ως αρχική ιδέα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Μέσα από μία διαδικασία, που μπορεί να είναι και ψυχαγωγική, το κοινό έρχεται σε μία έστω μικρή επαφή με διάφορους περισσότερο ή λιγότερο σημαντικούς ανθρώπους και κλείνοντας την τηλεόραση του μένει και μία μικρή δόση χρήσιμων πληροφοριών, αντί για ιστορίες κλειδαρότρυπας και γεωμετρίας προκλητικών οπισθίων.

Από την άλλη, μπορούν να υπάρξουν σημαντικές ενστάσεις ως προς την ουσία της όλης διαδικασίας και του αν τελικά είναι ωφέλιμη ή απλώς δημιουργεί θόρυβο αλλά μιας κάποιας "ποιοτικής" χροιάς, σε σχέση με τα συνηθισμένα. Αρχικώς, καθένας που ενδιαφερόταν επέλεγε μεχρι πέντε πρόσωπα και έτσι σχηματίστηκε η λίστα με τους 100 μεγάλους Έλληνες. Η ελευθερία επιλογής έχει το θετικό ότι το τελικό αποτέλεσμα αποτυπώνει την αυθόρμητη επιλογή των συμμετεχόντων και εμπεριέχει στοιχεία από το θυμικό του καθενός. Όμως, η τσουβαληδόν, άναρχη επιλογή έχει το κακό ότι φτιάχτηκε μια λίστα με 100 προσωπικότητες παντελώς άσχετες μεταξύ τους με την τελική σειρά να δημιουργεί ερωτηματικά για το ποιος είναι πιο μεγάλος, ποιος είναι πραγματικά μεγάλος, τι έχει προσφέρει, πως συγκρίνεται η προσφορά του με κάποιον άλλον και λοιπές εύλογες απορίες.

Για παράδειγμα: Ανήκω στους οπαδούς και θιασώτες του Νίκου Γκάλη. Ήταν ένας μάγος του μπάσκετ και βοήθησε στο να γίνει το άθλημα δημοφιλές και να τραβήξει παιδιά στο χώρο του αθλητισμού, ενώ οι διακρίσεις της Ελλάδας στο χώρο του μπάσκετ από τον Γκάλη και μετά είναι συνεχείς. Όμως, ο Γκάλης ήταν ψηλότερα στη λίστα από τον Ευρυπίδη. Δημιουργείται λοιπόν μία εύλογη απορία: Καλά το έργο του Ευρυπίδη, το οποίο σημάδεψε την παγκόσμια τέχνη και σκέψη, ζυγίζεται από τον ελληνικό λαό λιγότερο από τα σπασίματα της μέσης του Γκάλη; Και εάν τελικώς θεωρήσουμε το ερώτημα παραπλανητικό και δεχθούμε ότι το θυμικό του λαού αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο και έτσι ο Γκάλης σημαίνει για μας κάτι παραπάνω από τον Ευρυπίδη, τίθεται αμέσως το ερώτημα: ΟΚ, μήπως δε γίνεται να συγκρίνουμε καρπούζια με φασόλια;

Συνεπώς, ένα σημαντικό ζήτημα είναι ότι ο τρόπος επιλογής των 100 μεγάλων Ελλήνων αν και διευκολύνει την αποτύπωση της γνώμης των πολιτών ελεύθερα και συνυπολογίζει το συναίσθημα οδηγεί σε μία λίστα προσώπων με ανομοιογενή χαρακτηριστικά και παντελώς διαφορετική δράση.

Άρα, προκύπτει ένα κεντρικό ερώτημα, το οποίο συνοδεύει την όλη παραγωγή: Τι σημαίνει και τι είναι τελικά μεγάλος Έλληνας; Την απάντηση στο ερώτημα ουτε την ξέρω ακριβώς ουτε και θέλω να τη μάθω. Μεγάλος Έλληνας είναι για τον κάθε ένα κάτι διαφορετικό και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Αλλά για να μη δημιουργηθεί μπάχαλο η όλη παραγωγή θα μπορούσε να διαφοροποιείται ως εξής:

Να υπάρχει μία σχετική κατηγοριοποίηση του τύπου:

1) Πολιτική - Ηγεσία - Στρατός

2) Επιστήμη - Γράμματα - Τέχνη

3) Αθλητισμός

Και μία ακόμη κατηγοριοποίηση σχετικά με το χρόνο δράσης των προσώπων. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν, παρά το ότι υπηρέτησαν την επιστήμη και οι δύο να συγκρίνουμε τον Αρχιμήδη με τον Καραθεοδωρή.

Συμπερασματικά, η προσπάθεια ανάδειξης του μεγαλύτερου Έλληνα μέσω της παραγωγής του ΣΚΑΪ, αν ξεπεράσουμε το αρχικό ιδεολογικό ερώτημα του αν έχει νόημα, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

- Είναι μία ενδιαφέρουσα προσπάθεια καθιέρωσης του Infotainment

- Απέδειξε ότι η αρλούμπα που έχει καταστεί σημαία: "Η σαβούρα πουλάει", μπορεί να ανατραπεί και ότι μία παραγωγή με καλά ποιοτικά στοιχεία προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και συζητήσεις

- Η τελική λίστα διακρίνεται από ανομοιογενή πρόσωπα με μη συγκρίσιμη δράση

- Η έννοια "όλων των εποχών" δεν έχει τελικώς κανένα νόημα

Και γιατί κόπτεσαι καπετάν - Νικόλα;

Όπως έχει γίνει κατανοητό, στο παρόν blog ασχολούμαστε με μία γκάμα θεμάτων και δεν αγνοούμε την επικαιρότητα ό,τι κι αν αφορά. Επιπλέον, παρά την κριτική που άσκησα στην παραγωγή, δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν μπορώ να είμαι τόσο εναλλακτικός και διανοούμενος, που να αρνηθώ να παρακολουθήσω την εκπομπή. Επίσης, η παραγωγή θεωρώ ότι έχει δημιουργήσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις στις παρέες που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα.

Επειδή, λοιπόν, δεν είμαι και τόσο εναλλακτικός και μου αρέσει να ζω τα πράγματα όπως τα θέλω εγώ και χωρίς ταμπέλες, δηλώνω αντί επιλόγου ότι πήρα μέρος στην όλη διαδικασία. Στην παρούσα φάση επιλογής ανάμεσα στους δέκα, έχω να δηλώσω ότι πλην Κωνσταντίνου Καραμανλή, θεωρώ τους υπόλοιπους εννιά πολύ σημαντικούς. Αν με ρωτήσετε μάλλον ο πιο σπουδαίος είναι ο Αριστοτέλης, διότι έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης επιστήμης και λογικής σκέψης, συνεπώς συνετέλεσε καίρια στη διαμόρφωση του κόσμου μας. Τελικώς, όμως θα στηρίξω Κολοκοτρώνη. Κι αυτό γιατί θέλω ο "μεγαλύτερος Έλληνας" να διακρίνεται από μία μίξη πολιτισμικών στοιχείων, τα οποία και συνθέτουν την Ελλάδα, όπως όλοι την αγαπάμε. Επίσης θέλω ο μεγαλύτερος Έλληνας να είναι μάγκας και μαχητής για την ελευθερία και όχι μαχητής για την επέκταση - όπως ο κατά τα άλλα πολύ σημαντικός Μέγας Αλέξανδρος.

Τέλος σας υπενθυμίζω μία ρήση του Γέρου του Μοριά, που αφιερώνεται εξαιρετικά σε όσους από τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους επιχειρηματίες και λοιπούς ευγενείς χαρακτηρίζονται από ανικανότητα, διαφθορά, ασχετοσύνη και γελοιότητα.

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ

ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Μια και σε προηγούμενη ανάρτηση ασχοληθήκαμε με τη Βολιβία, παρουσιάζει ενδιαφέρον να αναφερθούμε και στη Βενεζουέλα, η οποία ακολουθεί επίσης συστηματικά μία διαφορετική πορεία σε σχέση με το κυρίαρχο νεο-φιλελεύθερο μοντέλο οικονομίας και ανάπτυξης.

Αντλούμε πολλά στοιχεία από το άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου "Οι Πειρατές της Καραϊβικής καλά κρατούν", το οποίο δημοσιεύθηκε στην "Καθημερινή" της Κυριακής 22/2/2009.

Ο πρόεδρος της χώρας Ούγκο Τσάβες εξασφάλισε μετά τη διενέργεια δημοψηφίσματος τη δυνατότητα να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για πρόεδρος της χώρας. Η νίκη του Τσάβες στο δημοψήφισμα υπήρξε σαφής, αφού κέρδισε σε 20 από τις 24 πολιτείες, εξασφαλίζοντας ποσοστό 55% με τη συμμετοχή στο δημοψήρισμα να αγγίζει το 70%. Σημειώνουμε ότι και σε αυτό το δημοψήφισμα οι διεθνείς παρατηρητές ανέφεραν ότι οι διαδικασίες ήταν άψογες και ότι οι αντίπαλοι του Τσάβες ήταν ελεύθεροι να διοργανώνουν συγκεντρώσεις και να προωθούν τις απόψεις τους.

Άλλος ένας "τύρρανος";

Παρ' όλο που δεν πιστεύω ότι ο Τσάβες είναι ο λαμπρότερος οπαδός των δημοκρατικών διαδικασιών, ενώ οι δημόσιες παρεμβάσεις του συχνά δείχνουν σύγχυση του πάθους με την παραφροσύνη, πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα, ώστε να ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει και να ξεφύγουμε από τα άηθη ψεύδη των γιάπηδων των Βρυξελλών και των ΗΠΑ:

• Κατά τη διάρκεια της θητείας του (δέκα χρόνια) ο Τσάβες έχει στήσει 15 φορές τις κάλπες σε πανεθνικό επίπεδο. Τη μία και μόνη φορά που έχασε, αναγνώρισε την ήττα του και κάλεσε τους οπαδούς του να διαλυθούν ήσυχα.
• Η "δημοκρατική" αντιπολίτευση αποπειράθηκε με τη στήριξη του Μπους και της παρέας των πρακτόρων, προβοκατόρων και λοιπών ευγενών δυνάμεων να ανατρέψει τον Τσάβες με πραξικόπημα, το οποίο αποτράπηκε από την κινητοποίηση του λαού. Πολίτες που στήριξαν το πραξικόπημα αμνηστεύθηκαν και συμμετείχαν ως υποψήφιοι στις εκλογές. Μάλιστα ορισμένοι εξελέγησαν.
• Αν και υποστηρίζω την αρχαιοελληνική αντίληψη ότι οι άρχοντες πρέπει να έχουν περιορισμένη χρονικά θητεία, δεν μπορώ παρά να σημειώσω το εξής: Με το δημοψήφισμα ο Τσάβες απλώς πέτυχε να έχει τις ίδιες δυνατότητες με την κυρία Μέρκελ, τον κύριο Μπερλουσκόνι, τον κύριο Μπράουν κλπ. οι οποίοι όσες φορές θέλουν μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Συνεπώς, στο πλαίσιο ενός πολιτικού συστήματος, το οποίο ξεφεύγει από τις αμεσοδημοκρατικές αρχαίες πόλεις - κράτη, ο Τσάβες απλώς κάνει κάτι που κάνουν σε πολλά μέρη του κόσμου.

Τα παραπάνω σαφέστατα υποδεικνύουν ότι είναι εμπαθές και κατευθυνόμενο να χαρακτηρίζεται συλλήβδην ο Τσάβες δικτάτορας και τύρρανος. Να του ασκηθεί σκληρή και αδυσώπητη κριτική, αλλά να λείπουν οι παραπλανητικοί χαρακτηρισμοί, που απλώς μηδενίζουν κάθε τι.

Επιτεύγματα και προβλήματα

Ξεκινάμε από τα άσχημα. Ο Τσάβες και οι συν αυτώ πρέπει οπωσδήποτε να φροντίσουν τα ακόλουθα θέματα:

• Καταπολέμηση της διαφθοράς και εξυγίανση της κρατικής μηχανής
• Η εκμετάλλευση του πετρελαίου έχει καταντήσει "μονοκαλλιέργεια"
• Καλπάζων πληθωρισμός στο 30%
• Μεγάλη εγκληματικότητα

Οπωσδήποτε σημαντικά θέματα, που μία κυβέρνηση, η οποία επαγγέλεται το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα οφείλει να λύσει, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις. Ειδικά το ζήτημα της διαφθοράς είναι ιστορικά αποδεδιγμένο ότι αποτελεί την κατ' εξοχήν αιτία για διάλυση κάθε προσπάθειας για σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις.

Πάμε όμως και στα καλά:

• Το ποσοστό ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας έπεσε από 42,5% σε 9,5%.
• Το ποσοστό των ανθρώπων που τελειώνει τη μέση εκπαίδευση ανέβηκε από 27,3% σε 50%
• Το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίτθεται για την παιδεία ανέβηκε από 3,2% σε 5,8%.
• Το ποσοστό του εθνικού πλούτου που καρπώνεται το 20% των πλουσιότερων κατοίκων έπεσε από 53,6% σε 25,5%.

Είναι προφανές ότι τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης Τσάβες είναι αξιομνημόνευτα. Έχει συμβεί πραγματική ανακατανομή του πλούτου. Οι επενδύσεις στην παιδεία είναι προς μίμηση (Στο Ελλαδιστάν από τη δεκαετία του '60 βγαίνουμε στους δρόμους και ζητάμε 5% για την παιδεία). Τέλος, σίγουρα η Βενεζουέλα δεν αποτελεί πια μία ακόμη υπανάπτυκτη χώρα με ατέλειωτες ορδές πειναλέων.

Συμπερασματικά

Οι προσπάθειες του Τσάβες, όση κριτική κι αν μπορούμε να του ασκήσουμε, έφεραν πραγματικές αλλαγές στη Βενεζουέλα. Αντί να λέμε πόσο τυρρανικός είναι, ας παραδειγματιστούμε από τα επιτεύγματά του και ας μην αφήσουμε ως διεθνής κοινότητα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει να διαλύσουν την προσπάθεια ανάκαμψης που γίνεται.

ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΘΕΡΕΣ ΣΑΝ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙΣ

Για δεύτερη φορά, η γελοιότητα των υπευθύνων στις φυλακές Κορυδαλλού, αλλά και του συστήματος δημόσιας τάξης εν γένει, μας προσέφερε ένα μοναδικό θέαμα:

Απόδραση Παλαιοκώστα - Ριζάι με ελικόπτερο από την ταράτσα των φυλακών

Το απόλυτο ξεφτιλίκι είναι ελάχιστος όρος για να περιγράψει τα χάλια στα οποία βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός.

Το ηθικό ανάστημα των παπαγαλακίων της εξουσίας ολοένα και καταρρακώνεται και εμφανίζεται παντελώς αστεία η πιθανότητα ο θίασος που αποτελεί την κρατική μηχανή να μπορέσει να επιβάλλει τη νομιμότητα και την τάξη.

Εμείς, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε η επόμενη απόδραση να γίνει με ιππήλατα δρεπανηφόρα άρματα υποστηριζόμενα από αερόστατα και το γεγονός να καταγραφεί on camera, για να βλέπουμε κάτι ευχάριστο τα κυριακάτικα βράδια.

ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ

Κατ’ αρχήν, προκειμένου να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, οφείλω να αναφερθώ στη γενικότερη πολιτική θέση που με εκφράζει. Υποστηρίζω τις προσπάθειες χειραφέτησης των λαών και αλλαγής του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου, γιατί πιστεύω πως έχει καταστεί ολοφάνερο το γεγονός ότι το καπιταλιστικό σύστημα, ειδικά στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή της αποθέωσης της ανταγωνιστικότητας, της ανηλεούς επιδίωξης μεγιστοποίησης του κέρδους και της υποχώρησης των εργασιακών δικαιωμάτων, έχει αποδείξει τις δομικές του αδυναμίες και αντιφάσεις. Από την άλλη, δεν πιστεύω στους Μεσσίες και η οποιαδήποτε ριζοσπαστική πολιτική πρωτοβουλία υπόκειται σε διαρκή κριτική παρακολούθηση. Το ζήτημα είναι να φτάσουμε σε μία δικαιότερη κοινωνία, χωρίς όμως να βιώσουμε τις στρεβλώσεις και τις ενίοτε εγκληματικές πρακτικές φίμωσης της πολυφωνίας που σημάδεψαν αρνητικά τον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Το νέο σύνταγμα της Βολιβίας

Ως προς τη διαδικασία της αναθεώρησης

Η πρώτη παρατήρηση όσον αφορά στο νέο σύνταγμα της Βολιβίας έχει να κάνει με τη διαδικασία έγκρισής του. Προκειμένου να τεθεί σε ισχύ το νέο σύνταγμα, διενεργήθηκε δημοψήφισμα. Οι διεθνείς παρατηρητές ανέφεραν ότι οι διαδικασίες ήταν διαφανείς και δεν υπήρχαν κρούσματα νοθείας. Τελικώς το νέο σύνταγμα εγκρίθηκε από το λαό της Βολιβίας με ποσοστό περίπου 60%.
Το μεγάλο δίδαγμα από την ανωτέρω διαδικασία είναι ότι ο λαός εμφανίζεται πραγματικά κυρίαρχος όσον αφορά στη λήψη απόφασης για μία κορυφαία διαδικασία, όπως η αναθεώρηση του συντάγματος. Συνεπώς, καταρρέει σε μεγάλο βαθμό η παραφιλολογία των «πολιτισμένων» και «δημοκρατικών» ηγετών του «ανεπτυγμένου» κόσμου, περί αναχρονιστικών, αντιδημοκρατικών πρακτικών στις χώρες της Λατινικής Αμερικής που επιχειρούν μία σοσιαλιστική στροφή. Τι πιο δημοκρατικό και πολιτικά ορθό από την παλλαϊκή συμμετοχή στην έγκριση ή μη του καταστατικού χάρτη μίας χώρας;
Όσον αφορά στην Ελλάδα, τρίζουν τα κόκαλα του Αριστοτέλη που συνέγραψε την «Αθηναίων Πολιτεία», στην οποία περιγράφονται τόσο προχωρημένες πολιτικές διαδικασίες, που μπορούν να χαρακτηρίσουν το σημερινό πολίτευμα ως «τραγελαφική ολιγαρχία με ανά τετραετία καθοδηγούμενη, εορταστική εκλογοπανήγυρη». Γιατί εμείς εδώ – οι, κατά Άδωνι Μπουμπούκο, απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, των θεμελιωτών της δημοκρατίας κλπ. – έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει δημοψήφισμα. Ο κατά το σύνταγμα κυρίαρχος ελληνικός λαός προβατηδόν αναγκάζεται να πειθαρχεί στα κελεύσματα των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών, στις οποίες δεν τολμούν να αντιτεθούν οι βουλευτές της συμπολίτευσης γιατί θα διαγραφούν.
Ο πρωθυπουργός είχε χαρακτηρίσει σε προεκλογικό debate ταραχοποιούς τους φοιτητές που διαδήλωναν ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος περί του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Έστω, ότι δεχόμαστε ότι φοιτητές ήταν και είναι ταραχοποιοί, εαμοβούλγαροι και αλητήριοι:
Μήπως θα είχε αποφευχθεί η οποιαδήποτε διαδήλωση, εάν η αναθεώρηση του Συντάγματος, είχε τεθεί σε δημοψήφισμα, όπως στη Βολιβία;
Ποιος θα τολμούσε όμως να κάνει δημοψήφισμα όταν πέρα από το άρθρο 16, προτάθηκε και η αναθεώρηση του άρθρου 24 για την προστασία των δασών και το καλοκαίρι που ακολούθησε αποτεφρώθηκε η Ηλεία, η Αρκαδία, η Εύβοια και άλλες περιοχές;
Ποιος να τολμήσει δημοψήφισμα που θα αποδυνάμωνε το ρόλο του Συμβουλίου της Επικρατείας και των λοιπών δικαστηρίων ως προς τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων και των διοικητικών πράξεων, όταν ο λαός αισθάνεται ως μόνο καταφύγιο και προστασία από την αυθαιρεσία της εξουσίας αυτόν ακριβώς τον έλεγχο;

Σύντομη προσέγγιση στο περιεχόμενο του αναθεωρημένου συντάγματος της Βολιβίας

1) Προστασία των ιθαγενών

Η Βολιβία αυτοανακηρύσσεται «πολυεθνικό» κράτος και αναγνωρίζεται η υπόσταση 36 διαφορετικών φυλών ιθαγενών, των οποίων οι γλώσσες μαζί με τα ισπανικά αποτελούν τις επίσημες γλώσσες του κράτους. Δίνονται δικαιώματα όσον αφορά στην αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων των ιθαγενών και εύρος αρμοδιοτήτων όσον αφορά στη διαχείριση των φυσικών πόρων. Συγκεκριμένα, δίνεται η δυνατότητα οι κοινότητες των ιθαγενών να επιβάλλουν φόρους στις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται φυσικούς πόρους, ώστε να υπάρχει αναδιανομή εσόδων προς όφελος των κοινοτήτων.
ΣΧΟΛΙΟ: Είναι προφανές ότι μία μεγάλη μερίδα του Βολιβιανού λαού, οι φυλές των ιθαγενών έχουν την ευκαιρία να ξεφύγουν από μακραίωνη περιθωριοποίηση και καταπίεση. Επίσης τίθενται οι προϋποθέσεις για την έξοδο από την οικονομική τους ανέχεια. Όμως θα πρέπει να υπάρξουν και οι κατάλληλοι μηχανισμοί ελέγχου, ώστε να μη δημιουργηθεί μία νέα άρχουσα κάστα, η οποία, εκμεταλλευόμενη τα δικαιώματα που προκύπτουν από το νέο σύνταγμα, θα δημιουργήσει νέες προβληματικές καταστάσεις.

2) Εθνικοποίηση των φυσικών πόρων

Οι φυσικοί πόροι της χώρας εθνικοποιούνται στο σύνολό τους και ανακηρύσσονται «ακατάσχετη περιουσία του Βολιβιανού λαού». Τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου θα ανήκουν σε κρατική εταιρία, που θα τα διαχειρίζεται προς όφελος του λαού. Οι ιδιωτικές εταιρίες θα μπορούν να διενεργούν εργασίες εκμετάλλευσης, πληρώνοντας όμως αντίτιμο στο κράτος της Βολιβίας.
ΣΧΟΛΙΟ: Τα γιάπικα και νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια θα σπεύσουν να σχολιάσουν ότι αυτού του είδους οι πρακτικές είναι αναχρονιστικές και ότι μόνο η ελεύθερη αγορά μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη κοκ. Όμως είναι βαθιά ριζοσπαστικό και κοινωνικά ωφέλιμο οι φυσικοί πόροι να θεωρούνται αγαθό και όχι προϊόν, αφού η απελευθέρωση της αφοράς φυσικών πόρων και ενέργειας στον «ανεπτυγμένο» κόσμο ήδη έχει προκαλέσει μεγάλες στρεβλώσεις και δεν έχει διευκολύνει τις προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος. Και πάλι όμως θα πρέπει να τονίσουμε ότι για να έχουν νόημα οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να υπάρχει δημοκρατικός και αυστηρός ελεγκτικός μηχανισμός, προκειμένου να μη δημιουργηθεί μία διαφθαρμένη νομενκλατούρα, που θα οδηγήσει τις κρατικές εταιρίες στη χρεοκοπία και το λαό σε νέα φτώχεια.

3) Εργασιακά δικαιώματα

Απαγορεύονται οι αδικαιολόγητες απολύσεις και η κυβέρνηση υποχρεούται να προωθεί την επαγγελματική σταθερότητα. Δίνεται η δυνατότητα στους εργαζομένους, οι οποίοι εργάζονται σε εταιρίες που κηρύσσουν πτώχευση να αναλαμβάνουν οι ίδιοι την επιχείρηση και να ανασχεδιάζουν τη λειτουργία της προς όφελος των τοπικών κοινοτήτων.
ΣΧΟΛΙΟ: Τη στιγμή που στην Ευρώπη και στην Αμερική, κυριαρχούν οι τάσεις της ενοικίασης εργαζομένων, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της κατάρρευσης του έρωτα και της οικογένειας μέσω ανεξέλεγκτων ωραρίων, η Βολιβία, τιμώντας το αίμα που χύθηκε για την κατάκτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων προχωρά σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος των εργαζομένων. Η οικονομική κρίση που πλήττει τον παγκόσμιο οικονομικό σύστημα συνοδεύεται από απολύσεις και κλείσιμο επιχειρήσεων. Μήπως οι εργαζόμενοι πρέπει αντί να απεργήσουν να διώξουν τα παχουλά αφεντικά και στελέχη, με τα κότερα και τα φράγκα στη Ελβετία, κλοτσηδόν από τα εργοστάσια και να αναλάβουν τον έλεγχο της παραγωγής;

4) Κατάργηση των στρατιωτικών βάσεων

Η Βολιβία αυτοανακηρύσσεται «ειρηνικό κράτος». Έτσι, προβλέπεται κατάργηση των στρατιωτικών βάσεων ξένων κρατών στο βολιβιανό έδαφος και απαγόρευση ίδρυσης νέων.
ΣΧΟΛΙΟ: Όπως έλεγε ο αείμνηστος παππούς μου (υιοθετώντας την έκφραση που σε αυτές περιπτώσεις συνηθίζεται να λέγεται στην Ευρυτανία) , για να πάρει ένας πολιτικός μία τόσο γενναία πολιτική απόφαση πρέπει να είναι που...ράς. Είναι προφανές ότι ο Μοράλες δε θα αφεθεί ήσυχος, γιατί η εκδίωξη των στρατιωτικών βάσεων και η ουδετερότητα δεν πριμοδοτούνται στον βίαιο κόσμο μας. Στην Ελλάδα, χορτάσαμε να ακούμε «έξω οι βάσεις του θανάτου». Και θα πει κανείς ναι, αλλά εμείς έχουμε τον εξ’ ανατολών κίνδυνο. Ε, και με Σούδα και με ΝΑΤΟ στη Λάρισα και όλο το πρακτοριλίκι της CIA σε ελληνικό έδαφος, πάλι τους Τούρκους χαϊδεύουνε, οπότε ποιο το νόημα; Ας ελπίσουμε η προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης και χειραφέτησης της Βολιβίας να μην προσκρούσει στη βία των ισχυρών.

Αντί επιλόγου

Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι ο Έβο Μοράλες, πραγματικά θέτει τις βάσεις για ριζοσπαστικές αλλαγές στη Βολιβία. Οι αντιδράσεις στο νέο σύνταγμα προέρχονται από τις πλούσιες επαρχίες και είναι φανερό ότι σε μεγάλο μέρος υποκινούνται από συνήθεις υπόπτους παίκτες της διεθνούς σκακιέρας. Όταν το μεγαλύτερο μέρος του λαού της Βολιβίας στην κυριολεξία πεινά και πένεται, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξει ρήξη με τις δυνάμεις του κατεστημένου. Ο Μοράλες προέβη σε μία συνταγματική αναθεώρηση που εγκρίθηκε με τρόπο βαθιά δημοκρατικό και η οποία συντείνει στην κοινωνική συνοχή, παρά τις αναπόφευκτες συγκρούσεις. Ας ελπίσουμε ότι οι παρεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας δε θα είναι καταστροφικές και ότι δε θα δημιουργηθεί μία νέα νομενκλατούρα που τελικώς θα αναγάγει το νέο σύστημα εξουσίας σε δικτατορία. Θα παρακολουθούμε τα γεγονότα.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΑΓΩΝΑ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ

ΤΩΝ ΕΛΠΕ (πρώην

ΠΕΤΡΟΛΑ) &

ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΛΑ ΤΩΡΑ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΣΤΗΝ ΠΛ. ΗΡΩΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ &

ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟ

ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΛΑ

Πέμπτη 19/2, ώρα 11 π.μ

Η συμμετοχή όλων μας είναι απαραίτητη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Ας μην λείψει κανείς !

Ένας πρώην αγρότης και νυν αστός για το αγροτικό ζήτημα

(Από τον πολύ καλό φίλο Γ.Χ., Γεωπόνο MSc και έμπειρο κυνοβουλευτικό, ο οποίος είναι γνωστός ως Τελευταίος των Ρομαντικών , λάβαμε το παρακάτω γλαφυρό και χειμαρρώδες κείμενο. Με χαρά το δημοσιεύουμε και περιμένουμε τα σχόλιά σας)

Πολλά πράγματα είναι υπό το σκότος σήμερα. Πολλά πράγματα καθοδηγούνται για συγκεκριμένους λόγους. Το κέρδος, την αγάπη για τα λεφτά, που είναι η εξουσία του ανθρώπου πάνω στον συνάνθρωπο. Σήμερα όλα κινούνται γύρω από το κέρδος. Δεν ξέρουμε αν ο γιατρός που μας λέει ότι θα πρέπει να μας βγάλει το νεφρό το κάνει για το καλό μας πλέον, ή το κάνει για να αποπληρώσει την διαστημική δόση του Cayenne η της βίλας που έφτιαξε, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Fresco στο Zeitgeist II: Addendum (http://thezeitgeistmovement.com/addendum.htm). Τελικά ποιον να πιστέψεις; Σε τι;
Οι Έλληνες αγρότες χρόνια τώρα λοιδορούνται (τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια) από τους πολιτικούς, τεχνηέντως βέβαια (πούστικα δηλαδή) γιατί στα ίσια δεν τολμούν για ψηφοθηρικούς λόγους, τους δημοσιογράφους, ως «πιασμένα» όργανα του συστήματος από την κορφή ως τα νύχια των ποδιών τους γιατί το χρήμα πολλοί εμίσησαν το βρώμικο χρήμα ουδείς, συνεπικουρούμενοι από την όμορφη σικάτη ωχαδερφική αστική τάξη. Αχ Αγάπη έρμη για την ζωή (την καριόλα ή την πουτάνα), την δημοκρατία, την συναδελφικότητα, την ομόνοια, την ομοψυχία, την αλληλεγγύη, πως κατάντησες; Τελικά υπάρχει φιλότιμο; Ή είμαστε ένα κράτος ανθρώπων που κυριαρχεί η ατομικότητα, η πάρτη μου και όλοι οι άλλοι να πάνε να ….
Υπό το πρίσμα αυτό, σε ένα θέατρο του παραλόγου, σε μια σκηνή πλήρους καθοδήγησης του φιλοθεάμονος κοινού πολλά είναι που δεν ξέρει ή δεν θέλει να ξέρει ο ένοχος κριτής κόσμος για το αγροτικό ζήτημα, όπως και για πολλά άλλα. Στο νεοφιλελεύθερο προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα, τα κλισέ και μότο που κυριάρχησαν χωρίς αντίλογο περί ελεύθερης αγοράς και παγκοσμιοποίησης τα τελευταία 20 χρόνια, περνούσαν αμάσητα από το φιλοθέαμον ελληνικό κοινό χωρίς καμιά αντίσταση. Ακόμα και τώρα που αυτό το κωλοσύστημα (πραγματικά σύστημα του κώλου) καταρέει (αλήθεια καταρέει;) τα όμορφα παπαγαλάκια συνεχίζουν. Πώς να μην συνεχίζουν να στηρίζουν ένα σύστημα από το οποίο τα κονομίσανε οικτρά. Και αυτός ο μαλάκας ο Έλληνας κάθεται ακόμα και τους πιστεύει, και τους στηρίζει, αγνοώντας πολλές πτυχές πολλών ζητημάτων όπως είναι και το αγροτικό. Πέστε μου ποιος πιστεύει ότι ο αντίστοιχος Ευρωπαίος αγρότης τυγχάνει προνομίων από την κατά τα άλλα νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ένωση και των νεοφιλεφέυθερων ηγετών τους, που καθιστούν το εισόδημά τους 5πλάσιο από του Έλληνα , που ούτε στα όνειρα του δεν έχει δει ο έλληνας αγρότης. Ποιος πιστεύει ότι στην παραδοσιακά Δυτική Ευρώπη που ανήκει εις τη Δύσην, επικρατούν επίπεδα κρατισμού που εμείς τα βλέπουμε πλέον με τα ματοκυάλια; Τα ξέρετε ότι το Ελληνικό Δημόσιο, του Ελληνικού Λαού, πούλησε τον Ελληνικό ΟΤΕ στην DEUTSCHΕ TELELCOM που ανήκει στο Γερμανικό Δημόσιο, δηλαδή στον Γερμανικό Λαό; Κι όμως ο ευρωπαίος αγρότης των βόρειων χωρών και της Γαλλίας τυγχάνει 5πλάσιου εισοδήματος εξαιτίας των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών επιδοτήσεων αλλά και των προνομίων που ισχύουν από την ίδια την χώρα τους.
Μια ανάλυση του αγροτικού ζητήματος παρουσιάζεται από τον ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟ , καθηγητή της Πολιτικής Οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, στο 11ο κεφάλαιο (ΓΕΩΡΓΙΑ: Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ σελ 143-187) του βιβλίου του Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ (εκδόσεις Λιβάνη 2005). Καλό είναι να διαβάσει κανείς την ανάλυση ενός ανθρώπου των οικονομικών επιστημών, ο οποίος διαφοροποιείται από την τάση των οικονομολόγων της σημερινής εποχής, παρουσιάζοντας την αγροτική πολιτική και αγροτική κατάσταση στη χώρα μας με στοιχεία.

PS1: Αν υπάρξει ενδιαφέρον ευχαρίστως θα αναρτήσουμε σε pdf την ανάλυσή του κου Βεργόπουλου.

PS2: Κύριοι υπουργοί, κύριοι βουλευταί

Πριν πάτε στο γραφείο, σας κάνω εγώ σεφτέ

Διαλέγω ένα τραγούδι αντί να στέλνω γράμματα

Δε ψάχνω για μ***, δεν περιμένω θαύματα

Παράτα και γραφείο και χαρτοφυλάκιο

Ελάτε μια βόλτα μέχρι τη Βαρβάκειο

Κατέβα στο λιμάνι, μίλα στους εργάτες σου

Πάρε την ευθύνη μια φορά πάνω στις πλάτες σου

Ποια δημοκρατία, μου μιλάτε, ποια προγράμματα;

Ποια πανεπιστήμια, ποια Ευρώπη, και ποια γράμματα;

Πού είναι η παιδεία, πού είναι η υγεία σας;

Κύριε υπουργέ... τα υπουργεία σας

Ελλάδα συγγνώμη αν θες ν' αλλάξω γνώμη

πρέπει κι εσύ να μάθεις ν' αγαπάς

Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις

Και τα όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς

PS3: Και τι δουλεία κανεις εσύ ρε Γκρούεζα;
Εεεγώ για το κόμμα κύριε Υπουργέ!!!
Ναι αλλά τι δουλειά κάνεις; Πως ζεις; Πως έκανες την περιουσία σου; Το σπίτι σου;
Εεεγώ για το κόμμα δουλεύω κύριε Υπουργέ, να από τόσο δα μικρό παιδάκι!!!

PS4: Φτάνει η τόσο μεγάλη αγάπη σας για τον τόπο. Να μας λείπει, δεν θέλουμε.

by Τελευταίος των Ρομαντικών

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ...

Το παρακάτω κείμενο, δεν είναι κομματικά χρωματισμένο, παρά τη σκληρή κριτική που ασκεί. Απλώς προβαίνει σε προφανείς πολιτικές διαπιστώσεις που θα ίσχυαν, όποια πολιτική δύναμη κι αν βρισκόταν στην εξουσία και προέβαινε σε παρόμοιες πράξεις.

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ αποχωρεί από τη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής σχετικά με την υπόθεση Βατοπεδίου.

Ας κωδικοποιήσουμε την κατάσταση, για να μην φλυαρούμε:

1) Το κοινό περί δικαίου αίσθημα και η άποψη των πολιτών υποδεικνύουν ότι υπάρχει αγανάκτηση για τους χειρισμούς στην υπόθεση Βατοπεδίου. Πολλαπλές δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούν ότι υπάρχει σκάνδαλο και πολιτικές ευθύνες για τις επαχθείς για το Δημόσιο ανταλλαγές ακινήτων.

2) Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής αναφέρει ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για τους χειρισμούς της υπόθεσης.

Οι παραπάνω δύο παρατηρήσεις με βάση την κοινή λογική και τις δημοκρατικές αρχές, υποδεικνύουν μία και μόνη απαραίτητη κίνηση για τη συνέχεια:

Διερεύνηση για τυχόν ποινικές ευθύνες των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, αφού η έννοια της πολιτικής ευθύνης στο χειρισμό μίας σκανδαλώδους υπόθεσης σαφέστατα δημιουργεί ερωτηματικά για το εάν οι πολιτικά υπεύθυνοι παρέβησαν τη νομοθεσία.

Αντ' αυτού τί έχουμε?

Α) Ήδη από την έκδοση του πορίσματος της εξεταστικής αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν ποινικές ευθύνες - αν και υπάρχουν πολιτικές (το αναφέρουμε συνεχώς προς εμπέδωση)

Β) Άρνηση της πλειοψηφίας να συμμετάσχει στη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, της οποίας ο ρόλος είναι η διερεύνηση ύπαρξης ποινικών ευθυνών.

Τι υποδεικνύον τα παραπάνω:

- Καταφανή παράβαση της αρχής της ισότητας, αφού τα πολιτικά πρόσωπα αποφεύγουν την εμπλοκή τους με τη δικαιοσύνη (είναι και ο άθλιος νόμος του ΠΑΣΟΚ, που προβλέπει ελάχιστο χρόνο για την παραγραφή των υποθέσεων που εμπλέκονται υπουργοί)

- Θρασύτατη αδιαφορία για τις απόψεις των πολιτών και το κοινό περί δικαίου αίσθημα

- Γελοιότητα στα όρια της φάρσας, αφού δεν έχει συμβεί ποτέ στα χρονικά η συμπολίτευση να αποχωρεί από τη Βουλή

- Υποβάθμιση του κοινοβουλίου, που αφού ζούμε (δυστυχώς ή ευτυχώς) σε κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ο κορυφαίος πολιτικός θεσμός

- Συνενοχή στην ενδεχόμενη συγκάλυψη του σκανδάλου. Δεν μπορεί να την πληρώσουν μόνο κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί, οι οποίοι είναι γελοίο να πιστέψουμε ότι λειτουργούν ανεξάρτητα χωρίς εντολές από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.

- Οριστική, αμετάκλητη και μη αναστρέψιμη εγκατάλειψη των ακόλουθων εκφράσεων - δογμάτων του πρωθυπουργού: "Σεμνότητα και ταπεινότητα" - "Μηδενική ανοχή στη διαφθορά" - "Επανίδρυση του κράτους"

Και για να λαϊκίσουμε και λίγο: Αυτό το τραγελαφικό και βυθισμένο στη σαπίλα κράτος, προσπαθεί να υπερασπιστεί την έννομο τάξη από τους διάφορους κατά καιρούς εξεγειρόμενους - H E L L O! Για να υπερασπίζεσαι τη νομιμότητα, πρέπει πρώτος εσύ να είσαι νόμιμος! H E L L O! Για ποιο λόγο να σεβαστούμε αυτού του είδους την κρατούσα πραγματικότητα?

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ. Οδηγείτε την κοινωνία με μαθηματική βεβαιότητα σε ηθική εξαθλίωση και καταρρακώνετε από μόνοι σας την κοινωνική συνοχή.

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟΣ

Άποψη της λίμνης των πηγών Αώου το δειλινό


Άποψη της Βοβούσας, στο ανατολικό Ζαγόρι, που χωρίζεται σε δύο γειτονιές από τον Αώο


Άποψη της παγωμένης λίμνης των πηγών Αώου

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ - ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΥΣ

Η πολυφορεμένη και μοδάτη έκφραση: "Καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται" έχει το χαρακτηριστικό δημοκρατικό περιτίλυγμα των κυρίαρχων κυριλέ πολιτικών πρακτικών, αλλά σε τελική ανάλυση μπορεί να είναι άκρως ισοπεδωτική και φασιστική.

Πώς είναι δυνατόν να καταδικάζεις εξίσου τη βία Ισραηλινών και Παλαιστίνιων?

Ένα μόνο στοιχείο μπορεί να καταρίψει τον ανωτέρω συμψηφισμό:

Οι Ισραηλινοί, δεν έχουν συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και συνεχίζουν την κατάληψη των εδαφών της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, επιβάλλοντας μία μόνιμη τυρρανική κατοχή. Η βία της άλλης πλευράς αποτελεί νομοτελειακή εξέλιξη, από τη στιγμή που μία ξένη δύναμη κυκλοφορεί με τανκς στους δρόμους των πόλεων.

Δείτε το παρακάτω ντοκυμαντέρ, που ξεσκεπάζει όλο το σύστημα της Ισραηλινής προπαγάνδας και που μας υπενθυμίζει ότι είναι επιβεβλημένο από το νόημα της δημοκρατίας να λαμβάνουμε θέση απέναντι στα γεγονότα και τις εξελίξεις και να μην καλυπτόμαστε πίσω από φασίζουσες εκφράσεις του καναπέ, που συμψηφίζουν τα πάντα και θολώνουν τα νερά.

http://www.tvxs.gr/v3288

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΛΑ

ΚΑΤΙ ΜΥΡΙΖΕΙ ΣΑΠΙΛΑ...

- Όταν έπεσαν οι πυροβολισμοί στην κλούβα των ΜΑΤ από το παλιό πολυβολείο, στην Πολυτεχνειούπολη, οι πρυτανικές αρχές, άμεσα κάλεσαν την αστυνομία να προβεί στις απαραίτητες έρευνες εντός του Πολυτεχνείου.

Η αστυνομία καθυστέρησε δέκα ώρες να ανταποκριθεί

- Κατά τη διάρκεια του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου της 9ης Ιανουαρίου, ένα πιστόλι αποτέθηκε έξω από το "ΑΤΤΙΚΑ". Οι φοιτητές το εντόπισαν, αλλά πριν προλάβει να αποτυπωθεί στο δημοσιογραφικό φακό, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.

Η αστυνομία αρνήθηκαν να πάρουν τα στοιχεία των φοιτητών που εντόπισαν το πιστόλι ή να τους καλέσουν για κατάθεση

ΚΑΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΕΛΟΧΙΜ ΚΑΙ ΝΕΦΕΛΙΜ ΜΑΖΕΜΕΝΟΥΣ...

- Ο βουλευτής Ηλείας, της ΝΔ, Γιώργος Κοντογιάννης, απέδωσε τις διαδηλώσεις και τις καταστροφές που προκλήθηκαν σε σχέδια "σκοτεινών δυνάμεων" που είχαν ενοχληθεί από τη βαθιά φιλία Κωστάκη - Βλαδίμηρου. (ΕΛΕΟΣ πια!)

Η ανωτέρω γελοιότητα εκτιμήθηκε δεόντως και ο βουλευτής έγινε υφυπουργός Ανάπτυξης στον πρόσφατο ανασχηματισμό

- Οι καλές σχέσεις με το Βλαδίμηρο θεωρήθηκε ότι απετέλεσαν αιτία για τη δράση "σκοτεινών δυνάμεων" και στην περίπτωση των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο, αφού η περήφανη πολιτική μας εξαγρίωσε τους πράκτορες.

Επίσης επικίνδυνα αστείος τρόπος για να αιτιολογηθεί το χάος στο οποίο βυθίστηκε σε μία περίοδο κρίσης όλος ο κρατικός μηχανισμός

- Όταν ο επαναστατικός αγώνας ανέλαβε την ευθύνη για την εκτόξευση ρουκέτας εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας, πολιτικό περιοδικό, που αποτελεί επίσημο ιδεολογικό έντυπο της ΝΔ, διετύπωσε μία διαδαλώδη θεωρία, ώστε να καταλήξει στο ότι η εν λόγω πράξη δεν ήταν έργο αντιεξουσιαστών, αλλά Τούρκων πρακτόρων, με στόχο πολιτικο-διπλωματική ζημία εναντίον της Ελλάδας.

Αρκούντως επικίνδυνη για τη χώρα προσέγγιση από ένα πολιτικό περιοδικό που εκφράζει το κόμμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Οι προβοκάτσιες και οι θεωρίες συνομωσίας δεν αποτελούν χαρακτηριστικό, μίας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας. Αντίθετα, καλύπτουν τις ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού και προωθώντας τη δράση του παρακράτους, προσπαθούν να κατευθύνουν τη μέση κοινωνική συνείδηση σε συντηρητικές θέσεις.

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΜΕ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ.

ΕΠΙΣΗΣ, ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ.

Κάθε μέρα γίνεστε όλο και περισσότερο γραφικοί...

Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Στην ελληνική πολιτική σκηνή, επαναλαμβάνεται συχνά το εξής (με μπόλικη πρόσφατη σεναριολογία):

Εάν ένας βουλευτής της συμπολίτευσης δεν ψηφίσει ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ουσιαστικά ρίχνει την κυβέρνηση.

Από πού κι ως που ρε παληκάρια?

Δηλαδή, η διαφωνία απαγορεύεται?

Πώς γίνεται η σύνθεση των ιδεών?

Πού το γράφει το σύνταγμα ή ο κανονισμός της βουλής ότι εάν ένα νομοσχέδιο καταψηφιστεί χάνεται και η δεδηλωμένη?

Προφανώς το κουμάντο το κάνει μια παρεούλα (αυλή) γύρω από τον πρωθυπουργού και η βουλή είναι μόνο για διακόσμηση. Και επιμένω στο ότι είναι για διακόσμηση, διότι ακόμη κι αν μέσω συζήτησης κάποιοι βουλευτές της συμπολίτευσης πειστούν ότι κάποιο νομοσχέδιο έχει προβλήματα, δε θα το καταψηφίσουν για να μην τους κάνουν ντα και για να μην ... ρίξουν την κυβέρνηση (!)

Άρα επαληθεύεται το εισαγωγικό κειμενάκι του ιστολογίου μας που χαρακτηρίζει οπερετικό το κοινοβούλιο.

Αντίθετα, σε ένα πραγματικό κοινοβούλιο - όπως το ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ - οι αντιθέσεις είναι ευπρόσδεκτες, αφού προφανώς εξυπηρετούν το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον.

Για να δούμε πότε θα "ωριμάσουν οι συνθήκες" όπως λένε οι πολιτικοί με γιάπικο ύφος τα τελευταία χρόνια, για να δούμε να επιστρέφει η πολιτική στη βουλή και να απομακρύνεται από τις ολιγομελείς παρέες, τα γεύματα στο Κολωνάκι και τα αλισβερίσια με τους επιχειρηματίες.