Το τέλος του καλοκαιριού δυστυχώς συνοδεύεται από την αποτέφρωση της ανατολικής Αττικής. Άλλο ένα μεγάλο πλήγμα στην πολύπαθη αττική γη, που ξέρουμε μόνο να την πληγώνουμε...
Είναι προφανείς οι δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πυρκαγιών
Είναι προφανείς οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις των πυρκαγιών
Και φυσικά είναι προφανείς οι χρόνιες αδυναμίες της κρατικής μηχανής και ιδίως η παντελής ανικανότητα της κυβέρνησης, η οποία κρυμμένη πίσω από απίθανες δικαιολογίες ηγείται άλλης μίας μαύρης και καρβουνιασμένης σελίδας στην ιστορία της χώρας μετά το πύρινο καλοκαίρι του 2007.
Μα πάλι κατηγορείς το κράτος, ρε καπετάν Νικόλα?
Λοιπόν, ναι και θα χρησιμοποιήσω για την ώρα ως επιχείρημα τα λόγια που άκουσα πριν από λίγο από τον αντιπρόεδρο των πυροσβεστικών υπαλλήλων Αττικής, ο οποίος νομίζω ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετος με το ζήτημα των πυρκαγιών.
Ο άνθρωπος είπε κάτι που πολλοί πολίτες πιστεύουν:
ΤΑ ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΜΠΡΗΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ
Χαστούκι από έναν μάχιμο πυροσβέστη στους πολιτικάντηδες της κυβέρνησης, που από το 2007 αγωνίζονται να μας πείσουν ότι είμαστε ο περιούσιος λαός, που έχει την ευτυχία να αποτελεί στόχο αντιεξουσιαστών, UFO, καταπατητών, κομμουνιστών, βουδιστών, ταλιμπάν κ.ο.κ.
Ο Κωστάκης ο Β' ο νυσταλέος και η θλιβερή του παρέα, καλά θα κάνουν να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό για τη διάλυση των υπηρεσιών, τον απόλυτο κομματισμό που επέβαλαν και την απουσία στοιχειώδους συντονισμού και οργάνωσης.
Και εμείς, ρε καπετάν Νικόλα, πάλι ανεύθυνοι?
ΟΧΙ, και εμείς υπεύθυνοι: Τόσα χρόνια χτίζουμε τα αυθαίρετά μας στην Αττική. Δεν καθαρίζουμε τα ξερόχορτα στα οικόπεδά μας. Πετάμε τα τσιγάρα μας αναμμένα στις παρυφές του δάσους. Πετάμε τα σκουπίδια μας όπου λάχει. κλπ. κλπ. κλπ. κλπ.
Μα πάνω από όλα έχουμε μία ιδιαίτερα μεγάλη ευθύνη:
ΚΥΡΙΩΣ ΟΣΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΟΡΕΣΤΟ, ΑΔΙΑΦΟΡΟ, ΙΔΙΩΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ, ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΣΑΜΕ ΝΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΛΙΒΕΡΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗ ΦΥΣΗΣ.
Μήπως η ελπίδα που γεννιέται από τη φωτιά είναι επιτέλους να λειτουργήσουμε συλλογικά και αποτελεσματικά, συνειδητοποιώντας την τεράστια δύναμη που έχουμε ως ενεργοί πολίτες???
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΟΣ......
