Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ "ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Γενικά σχόλια περί ΣΚΑΪ

Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε, κατ' αρχήν, ότι ο τηλεοπτικός σταθμός του ΣΚΑΪ διακρίνεται σαφώς από μία διαφορετική νοοτροπία σε σχέση με το μέσο όρο των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Προβάλλει μία μεγάλη γκάμα πραγματικά ποιοτικών εκπομπών και έχει ένα αρκετά σοβαρό δελτίο ειδήσεων χωρίς ηλίθιες κραυγές και ατελείωτες "παραθυράτες" συζητήσεις από τις οποίες δε βγαίνει άκρη. Αντίστοιχα και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ διακρίνεται εδώ και χρόνια από μία συνεχή προσπάθεια ενημέρωσης και δράσης για πολλά θέματα. Αξιέπαινη είναι και η μεγάλη κινητοποίηση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Από την άλλη, όπως σε κάθε ιδιωτικό μέσο ενημέρωσης, είναι φανερό ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το ΣΚΑΪ δεν είναι διόλου αθώα και υπάρχουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας του σταθμού αρκετές ενδείξεις πολιτικού καιροσκοπισμού. Ενίοτε, μία ιδιαίτερη συμπάθεια σε νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις δεν μπορεί να κρυφτεί και επαναλαμβάνονται κάπου - κάπου αρκετά κλισέ που αρέσουν στους "νοικοκυραίους" και βρίσκουν σύμφωνο το συντηρητικό μεσαίο χώρο. Τέλος, η ενασχόληση με τα περιβαλλοντικά ζητήματα ορισμένες φορές χρήζει ευρύτερης προσέγγισης, η οποία καλόπιστα πιστεύουμε ότι λείπει λόγω της πολυπλοκότητας των ζητημάτων και της ελλιπούς ενημέρωσης και κατάρτισης ορισμένων δημοσιογράφων.
Η τηλεοπτική παραγωγή "ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"
Μία από τις πλέον φιλόδοξες, αλλά και όπως αποδεικνύεται εμπορικά επιτυχημένες παραγωγές του ΣΚΑΪ είναι οι "Μεγάλοι Έλληνες". Σε άρθρο εφημερίδας, εντοπίσαμε τον όρο "INFOTAINMENT", ο οποίος ανταποκρίνεται με τον πλέον περιεκτικό τρόπ0 σε αυτού του είδους τις τηλεοπτικές παραγωγές. Είναι σαφές ότι, απέναντι στη σαπίλα πρωινών και απογευματινών χυδαίων κουτσομπολιών και lifestyle εκπομπών και απέναντι στα εμετικά talent shows, που έχουν τόση σχέση με την τέχνη όση η φασολάδα με τα φωτοβολταϊκά, παραγωγές που κινούν το ενδιαφέρον του κοινού διατηρώντας ένα σχετικά υψηλό επίπεδο είναι ευκταίο να υπάρχουν.
Συγκεκριμένα, η ενασχόληση με προσωπικότητες που έχουν σημαδέψει τα δρώμενα στην Ελλάδα, ως αρχική ιδέα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Μέσα από μία διαδικασία, που μπορεί να είναι και ψυχαγωγική, το κοινό έρχεται σε μία έστω μικρή επαφή με διάφορους περισσότερο ή λιγότερο σημαντικούς ανθρώπους και κλείνοντας την τηλεόραση του μένει και μία μικρή δόση χρήσιμων πληροφοριών, αντί για ιστορίες κλειδαρότρυπας και γεωμετρίας προκλητικών οπισθίων.
Από την άλλη, μπορούν να υπάρξουν σημαντικές ενστάσεις ως προς την ουσία της όλης διαδικασίας και του αν τελικά είναι ωφέλιμη ή απλώς δημιουργεί θόρυβο αλλά μιας κάποιας "ποιοτικής" χροιάς, σε σχέση με τα συνηθισμένα. Αρχικώς, καθένας που ενδιαφερόταν επέλεγε μεχρι πέντε πρόσωπα και έτσι σχηματίστηκε η λίστα με τους 100 μεγάλους Έλληνες. Η ελευθερία επιλογής έχει το θετικό ότι το τελικό αποτέλεσμα αποτυπώνει την αυθόρμητη επιλογή των συμμετεχόντων και εμπεριέχει στοιχεία από το θυμικό του καθενός. Όμως, η τσουβαληδόν, άναρχη επιλογή έχει το κακό ότι φτιάχτηκε μια λίστα με 100 προσωπικότητες παντελώς άσχετες μεταξύ τους με την τελική σειρά να δημιουργεί ερωτηματικά για το ποιος είναι πιο μεγάλος, ποιος είναι πραγματικά μεγάλος, τι έχει προσφέρει, πως συγκρίνεται η προσφορά του με κάποιον άλλον και λοιπές εύλογες απορίες.
Για παράδειγμα: Ανήκω στους οπαδούς και θιασώτες του Νίκου Γκάλη. Ήταν ένας μάγος του μπάσκετ και βοήθησε στο να γίνει το άθλημα δημοφιλές και να τραβήξει παιδιά στο χώρο του αθλητισμού, ενώ οι διακρίσεις της Ελλάδας στο χώρο του μπάσκετ από τον Γκάλη και μετά είναι συνεχείς. Όμως, ο Γκάλης ήταν ψηλότερα στη λίστα από τον Ευρυπίδη. Δημιουργείται λοιπόν μία εύλογη απορία: Καλά το έργο του Ευρυπίδη, το οποίο σημάδεψε την παγκόσμια τέχνη και σκέψη, ζυγίζεται από τον ελληνικό λαό λιγότερο από τα σπασίματα της μέσης του Γκάλη; Και εάν τελικώς θεωρήσουμε το ερώτημα παραπλανητικό και δεχθούμε ότι το θυμικό του λαού αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο και έτσι ο Γκάλης σημαίνει για μας κάτι παραπάνω από τον Ευρυπίδη, τίθεται αμέσως το ερώτημα: ΟΚ, μήπως δε γίνεται να συγκρίνουμε καρπούζια με φασόλια;
Συνεπώς, ένα σημαντικό ζήτημα είναι ότι ο τρόπος επιλογής των 100 μεγάλων Ελλήνων αν και διευκολύνει την αποτύπωση της γνώμης των πολιτών ελεύθερα και συνυπολογίζει το συναίσθημα οδηγεί σε μία λίστα προσώπων με ανομοιογενή χαρακτηριστικά και παντελώς διαφορετική δράση.
Άρα, προκύπτει ένα κεντρικό ερώτημα, το οποίο συνοδεύει την όλη παραγωγή: Τι σημαίνει και τι είναι τελικά μεγάλος Έλληνας; Την απάντηση στο ερώτημα ουτε την ξέρω ακριβώς ουτε και θέλω να τη μάθω. Μεγάλος Έλληνας είναι για τον κάθε ένα κάτι διαφορετικό και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Αλλά για να μη δημιουργηθεί μπάχαλο η όλη παραγωγή θα μπορούσε να διαφοροποιείται ως εξής:
Να υπάρχει μία σχετική κατηγοριοποίηση του τύπου:
1) Πολιτική - Ηγεσία - Στρατός
2) Επιστήμη - Γράμματα - Τέχνη
3) Αθλητισμός
Και μία ακόμη κατηγοριοποίηση σχετικά με το χρόνο δράσης των προσώπων. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν, παρά το ότι υπηρέτησαν την επιστήμη και οι δύο να συγκρίνουμε τον Αρχιμήδη με τον Καραθεοδωρή.
Συμπερασματικά, η προσπάθεια ανάδειξης του μεγαλύτερου Έλληνα μέσω της παραγωγής του ΣΚΑΪ, αν ξεπεράσουμε το αρχικό ιδεολογικό ερώτημα του αν έχει νόημα, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Είναι μία ενδιαφέρουσα προσπάθεια καθιέρωσης του Infotainment
- Απέδειξε ότι η αρλούμπα που έχει καταστεί σημαία: "Η σαβούρα πουλάει", μπορεί να ανατραπεί και ότι μία παραγωγή με καλά ποιοτικά στοιχεία προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και συζητήσεις
- Η τελική λίστα διακρίνεται από ανομοιογενή πρόσωπα με μη συγκρίσιμη δράση
- Η έννοια "όλων των εποχών" δεν έχει τελικώς κανένα νόημα
Και γιατί κόπτεσαι καπετάν - Νικόλα;
Όπως έχει γίνει κατανοητό, στο παρόν blog ασχολούμαστε με μία γκάμα θεμάτων και δεν αγνοούμε την επικαιρότητα ό,τι κι αν αφορά. Επιπλέον, παρά την κριτική που άσκησα στην παραγωγή, δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν μπορώ να είμαι τόσο εναλλακτικός και διανοούμενος, που να αρνηθώ να παρακολουθήσω την εκπομπή. Επίσης, η παραγωγή θεωρώ ότι έχει δημιουργήσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις στις παρέες που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα.
Επειδή, λοιπόν, δεν είμαι και τόσο εναλλακτικός και μου αρέσει να ζω τα πράγματα όπως τα θέλω εγώ και χωρίς ταμπέλες, δηλώνω αντί επιλόγου ότι πήρα μέρος στην όλη διαδικασία. Στην παρούσα φάση επιλογής ανάμεσα στους δέκα, έχω να δηλώσω ότι πλην Κωνσταντίνου Καραμανλή, θεωρώ τους υπόλοιπους εννιά πολύ σημαντικούς. Αν με ρωτήσετε μάλλον ο πιο σπουδαίος είναι ο Αριστοτέλης, διότι έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης επιστήμης και λογικής σκέψης, συνεπώς συνετέλεσε καίρια στη διαμόρφωση του κόσμου μας. Τελικώς, όμως θα στηρίξω Κολοκοτρώνη. Κι αυτό γιατί θέλω ο "μεγαλύτερος Έλληνας" να διακρίνεται από μία μίξη πολιτισμικών στοιχείων, τα οποία και συνθέτουν την Ελλάδα, όπως όλοι την αγαπάμε. Επίσης θέλω ο μεγαλύτερος Έλληνας να είναι μάγκας και μαχητής για την ελευθερία και όχι μαχητής για την επέκταση - όπως ο κατά τα άλλα πολύ σημαντικός Μέγας Αλέξανδρος.
Τέλος σας υπενθυμίζω μία ρήση του Γέρου του Μοριά, που αφιερώνεται εξαιρετικά σε όσους από τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους επιχειρηματίες και λοιπούς ευγενείς χαρακτηρίζονται από ανικανότητα, διαφθορά, ασχετοσύνη και γελοιότητα.
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ

1 σχόλιο:

  1. Καπετάν Νικόλα θα θέλαμε να σου θέσουμε ένα ερώτημα: Ο ευρηματικός όρος infotainment (που θυμίζει τον απεχθή όρο flexicurity) θα μπορούσε άραγε να πει κανείς ότι περιγράφει και τα κάθε λογής τηλεπαιχνίδια γνώσεων, που λειτουργούν εν ήδη τηλεοπτικής εγκυκλοπαίδειας;
    Σχετικά με την εκπομπή, αφού καταρχήν συμφωνήσουμε με την πρότασή σου για το πως θα μπορούσε να είναι δομημένη, να υπενθυμίσουμε ότι:
    1. Μεταξύ των 100 σημαντικότερων ελλήνων βρέθηκαν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Λάκης Λαζόπουλος, με ποια λογική;
    2. Η συγκεκριμένη εκπομπή είναι αντιγαφή ανάλογης εκπομπής του bbc, γεγονός που κατα τη γνώμη μας, καταδεικνύει την αδυναμία της ελληνικής τηλεόρασης να σταματήσει να εισάγει ξενόφερτες κονσέρβες.
    3. Οι εκατοντάδα των μεγαλύτερων ελλήνων διαμορφώθηκε μόνο από 40.000 συμμετέχοντες και μάλιστα χωρίς οι υπόλοιποι να γνωρίζουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστιά τους ούτος ώστε να μπορέσουμε να κρίνουμε (συμφωνήσουμ ή διαφωνήσουμε)το τελικό αποτέλεσμα.
    4. Οι εκπομπές τύπου infotainment ίσως και να δίνουν τη δυνατότητα στο τηλεοπτικό κοινο να ψυχαγωγηθεί κι όχι μόνο να διασκεδάσει, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το σύνολο των τηλεθεατών ψυχαγωγείται βάση των προτιμήσεων 40.000 "ψυχών" από την Αθήνα μέχρι το Χονγκ-Κονγκ όπως αναφέρεται στον ιστότοπο της εκπομπής.
    Αυτά προς ώρας
    Βηλαβή....
    Ηλίας Δούλος
    Αγγελική Γουλιάμου

    ΑπάντησηΔιαγραφή