ΑΚΡΟ-ΔΕΞΙΕΣ ΑΚΡΟ-ΒΑΣΙΕΣ

Ιστορικά δείχνει να επιβεβαιώνεται ότι σε εποχές οικονομικής δυσχέρειας και αύξησης της ανεργίας, οι κοινωνίες τείνουν να γίνονται περισσότερο εσωστρεφείς και τα κρούσματα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας αυξάνονται.

Τα ανωτέρω φαινόμενα χαρακτηρίζουν σε σημαντικό βαθμό και την τρέχουσα περίοδο και στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.

Τα διάφορα ακροδεξιά στοιχεία, ειδικά μετά τη χούντα αν και σαφέστατα υπήρχαν και δρούσαν, λόγω της γενικότερης ανάγκης της κοινωνίας για μια πιο ανοιχτή και προοδευτική πολιτική είχαν περιοριστεί. Με διάφορες υπερβάσεις και τερτίπια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής φρόντισε να εντάξει ορισμένους ακραίους στο νεοσύστατο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, το 1974, οι οποίοι σταδιακά απορροφήθηκαν, ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί (ΕΠΕΝ κ.α.) δεν κατόρθωσαν να έχουν σημαντική παρουσία ειδικά από το '80 και μετά. Εν τω μεταξύ η μητσοτακική Νέα Δημοκρατία που διαδέχθηκε τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου περισσότερο βασίστηκε σε φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη ρητορική παρά σε πατριωτικές κορώνες και έτσι μέχρι περίπου τα τέλη του 1990 η ακροδεξιά ήταν σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο. Τα μαζικά συλλαλητήρια για το θέμα των Σκοπίων την περίοδο του Μητσοτάκη δεν μπορούμε συλλήβδην να τα χαρακτηρίσουμε ως εθνικιστικές, ακροδεξιές εξάρσεις γιατί παίχθηκαν χοντρά πολιτικά και κομματικά παιχνίδια, που ώθησαν τον κόσμο σε αυτές τις αμφιβόλου σκοπιμότητας και αισθητικής εκδηλώσεις.

Όμως, η κατάσταση άρχισε να αλλάζει στην αυγή της νέας χιλιετίας σε συνδυασμό και με την ίδρυση του κόμματος του ΛΑ.Ο.Σ. Διάφοροι κλασικοί δεξιοί, απογοητευμένοι από τον κυριλέ χαρακτήρα της Νέας Δημοκρατίας μαζεύτηκαν στο ΛΑ.Ο.Σ. ελπίζοντας σε πιο πατριωτικές και δυναμικές θέσεις, ενώ ο δαιμόνιος Καρατζαφέρης με ασύλληπτα κουτοπόνηρα λόγια και έργα ενέταξε στο κόμμα του αρκετά ακραία στοιχεία. Μην ξεχνάμε ότι ο γλυκομίλητος κ. Βορίδης προέρχεται από πολιτικούς χώρους σαφέστατα ακραίους και με πολλούς τραμπουκισμούς στο παλμαρέ τους.

Κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής του ΛΑ.Ο.Σ. ήταν ανέκαθεν η ενάντια στους μετανάστες ρητορική, η οποία εντάθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το μεγάλο φαγοπότι των οποίων ακολούθησε μία εν εξελίξη εποχή οικονομικής δυσπραγίας. Με έναν μαξιμαλιστικό πολιτικό λόγο, που δήθεν στοχεύει στο ρεαλιστικό και το προφανές ο Καρατζαφέρης προσπάθησε και προσπαθεί να εκμεταλευτεί το σημαντικό αριθμό ανθρώπων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και το φάσμα της ανεργίας, παρουσιάζοντας ουσιαστικά ως φταίχτες για τα προβλήματά τους, τους υπεράριθμους λαθρομετανάστες. Σταδιακά, η νομιμότητα της παραμονής των μεταναστών έπαψε να απασχολεί το ΛΑ.Ο.Σ. και όλοι οι ξένοι μετανάστες εμφανίστηκαν ως κύριος αντίπαλος της φτωχής και γεμάτης προβλήματα εργατικής τάξης της Ελλάδας.

Παρά τη συστηματική προσπάθεια απαλλαγής από το μανδύα της ακροδεξιάς, ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται. Έτσι, ενώ στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις οι του ΛΑ.Ο.Σ. αγωνίζονταν να μας πουν ότι "ρε παιδιά δεν είμαστε ακραίοι, εμείς μιλάμε τη γλώσσα της κοινής λογικής" (για να μην αναφέρουμε εκείνες τις αστειότητες με την αφίσα του Τσε Γκεβάρα, τα respect στον Κάστρο, τον αντιαμερικανισμό και την παραποίηση δηλώσεων κεντροαριστερών πολιτικών της Ευρώπης), ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να μας δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Έτσι, η πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ για χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών, για δικαίωμα ψήφου κ.ο.κ. αποτέλεσε την αφορμή της μεγάλης δεξιάς ανασυγκρότησης και συνένωσης των ακροδεξιών φωνών.

Κρώζει ο μπουμπούκος στα κανάλια: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Φεϊγ βολάν της Χρυσής Αυγής γράφουν: "'Ελληνας γεννιέσαι δε γίνεσαι" και το ίδιο σύνθημα υιοθετεί και ο ΛΑ.Ο.Σ.! Σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα των κυνηγών της κοινής λογικής και του αυτονόητου επιτίθεται με εξόφθαλμη μισαλλοδοξία σε μετανάστες και αλλόθρησκους. Αναφέρονται δια στόματος κοινοβουλευτικών εκπροσώπων ανατριχιαστικά πράγματα και καλλιεργείται κλίμα συνωμοσιολογίας (κλασική ατάκα "εκπρόσωποι της Νέας Τάξης Πραγμάτων", σε ελεύθερη μετάφραση Τ Ι Π Ο Τ Α)

Έτσι, λοιπόν η ακροδεξιά παλλιγενεσία αγωνίζεται με σθένος ενάντια στην επιχειρούμενη απονομή κάποιων δικαιωμάτων στους μετανάστες με την αναγωγή της μελλούμενης εθνοτικής αλλοίωσης της Ελλάδας σε κύριο ζήτημα. Βέβαια, ξεχνάνε να μας πουν οι ακροδεξιοί μας φίλοι ότι σιωπηρά στηρίζουν την κυβέρνηση σε όλα τα μέτρα φορομπηξίας και εισοδηματικών περικοπών, υπέρ των πραγματικών ταξικών εχθρών της φτωχομεσαίας εργατιάς, που δεν είναι φυσικά οι μετανάστες αλλά τα αδηφάγα αφεντικά. Αλλά, όπως εύστοχα έλεγε και ο μακαρίτης ο Βασίλης Ραφαηλίδης, αν δεν έχεις φαγητό να δώσεις στο φτωχό μπορείς να του γεμίσεις την κοιλιά με εθνικό και θρησκευτικό φανατισμό.

Διαχρονικά όμως oι εκ δεξιών φωνασκούντες έχουν και κωλοτούμπες κάνει και προς βλάβη της Ελλάδας δράσει, αλλά αυτό φυλάσσεται ως επτασφράγιστο μυστικό ή δικαιολογείται με απίθανες ακροβασίες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίοδος της επέκτασης του νεοελληνικού κράτους και κατόπιν της μικρασιατικής καταστροφής, η οποία έχει πολλά κοινά και με την εναντίον των μεταναστών υστερία.

Συνοπτικά παρατηρούμε τα εξής:

Από τα τέλη του 19ου αιώνα και περίπου μέχρι το 1920, η Ελλάδα διπλασιάστηκε σε έκταση. Το γεγονός αυτό δημιούργησε καλύτερες προϋποθέσεις για τη βιωσιμότητα του νεοελληνικού κράτους και απήλλαξε από την οθωμανική κυριαρχία σημαντικούς ελληνικούς πληθυσμούς. Επίσης ενέταξε στο ελληνικό κράτος πολλούς μη - ελληνόφωνους και διάφορες εθνοτικές ομάδες.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1η: Κανένας υπερπατριώτης δε μίλησε τότε για εθνοτική νόθευση του ελληνκού κράτους. Η εδαφική επέκταση και η μεταβολή της Ελλάδας σε δύναμη της Βαλκανικής γέμισε τα πνευμόνια των πάντων με αέρα αυτοπεποίθησης.

Στη συνέχεια ακολούθησε η μικρασιατική εκστρατεία με τραγική για τον ελληνισμό κατάληξη. Απώλειες ανθρώπινων ζωών, καταστροφή περιουσιών, οικονομική αφαίμαξη της Ελλάδας λόγω του πολέμου και καραβιές προσφύγων.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2η: Στην περίπτωση αυτή η αποτυχία του μικρασιατικού πολέμου δεν δημιούργησε πανηγυρισμούς και βύθισε τη χώρα στην ταπείνωση και την οικονομική κρίση. Έτσι οι πρόσφυγες αρχικά θεωρήθηκαν ανεπιθύμητοι γιατί θα έπαιρναν μερίδα από τους ήδη μειωμένους πόρους των Ελλαδιτών. Προεξάρχοντες της ανηλεούς πολεμικής εναντίον των προσφύγων οι δεξιοί, εθνικιστικοί κύκλοι της εποχής. Ύβρεις, τραμπουκισμοί και άλλα αίσχη περίμεναν τους βασανισμένους ανθρώπους, που χρόνια ζούσαν στην απέναντι ακτή του Αιγαίου διατηρώντας την ελληνικότητά τους. Αυτοί όμως ήρθαν σε λάθος στιγμή και οι υπερπατριώτες τους χαρακτήρισαν ΤΟΥΡΚΟΥΣ.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 3η: Ο Βενιζέλος εξέφρασε το μεγαλοϊδεατισμό και γι' αυτό οι φίλτατοι τηλεπωλητές βιβλίων βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. λένε: "μα καλά ήταν ο Βενιζέλος ακροδεξιός? Γιατί να μην συνεχίσουμε να πιστεύουμε στη Μεγάλη Ιδέα?" Λοιπόν ο Βενιζέλος δεν ήταν ακροδεξιός, ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τη στάση του τότε. Όμως οι όψιμοι βενιζελικοί, που τότε ήταν βασιλικοί έλεγαν ότι οι κινήσεις του Βενιζέλου για υποδοχή και φορντίδα των προσφύγων ήταν εθνική προδοσία!!!

Αυτά τα ολίγα στοιχεία (για να μην κουράσουμε με ιστορίες της περιόδου της Κατοχής ακόμη και του '21) δείχνουν και τις κωλοτούμπες και το πραγματικό πρόσωπο των κατ' επάγγελμα πατριωτών.

Όπως οι πρόσφυγες του '22 ήταν βρωμερά, τουρκικά μιάσματα, έτσι και τώρα οι μετανάστες μας χαλάνε τη σούπα και πρέπει να τους πετάξουμε στη θάλασσα. Και όταν οι πρόσφυγες συνετέλεσαν πολλαπλά στην ανάπτυξη της Ελλάδας, οι θυελλώδεις πατριώτες ύμνησαν την προσφυγιά και νοστάλγησαν τις αλησμόνητες πατρίδες. Έτσι, αν βγούμε από την οικονομική κρίση, θα βρούν και τώρα οι μπουμπούκοι άλλο παιχνιδάκι να παίζουν γιατί τα φτηνά εργατικά χέρια των μεταναστών θα χορταίνουν τις παχουλές κοιλίτσες των Ελληναράδων.

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!

Δεν πρέπει ο σκεπτόμενος πολίτης να αφήσει τους ακροβάτες της ακροδεξιάς να τον μαγέψουν με τις κωλοτούμπες τους στις πλάτες των αδυνάτων.
Εχθρός μας δεν είναι οι μετανάστες στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να είναι ενωμένος και να αντιμετωπίσει τις εθνικιστικές σειρήνες με ψυχραιμία.