Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

ΠΕΡΙ ΑΣΥΛΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ

Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει μία επαναλαμβανόμενη συζήτηση περί πανεπιστημιακού ασύλου. Θα προσπαθήσουμε στις αράδες που θα ακολουθήσουν να δούμε την κατάσταση ψύχραιμα και να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα και όχι στις ίδιες και τις ίδιες παρατηρήσεις που κάνουν κάθε τόσο τα μέσα μαζικής εξημέρωσης.


Κατ' αρχήν πρέπει να δούμε την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια και να δώσουμε την πραγματική της διάσταση. Και να δώσουμε την πραγματική της διάσταση εμείς που έχουμε μία καλή επαφή με το πανεπιστήμιο και που δεν περνάμε απλώς απ' έξω όπως ορισμένοι κατευθυνόμενοι κοντυλοφόροι.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο αντιμετωπίζει μία σειρά προβλημάτων (που αποτελούν μεγάλο θέμα συζήτησης), τα οποία κυρίως σχετίζονται με την έλλειψη κεντρικής στρατηγικής για την παιδεία και της αδιαφορίας του κράτους για την έρευνα και την παραγωγή επιστημονικού έργου. Επίσης, το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει μόνο προβλήματα. Από αυτό βγαίνει ένας μεγάλος αριθμός καλά καταρτισμένων επιστημόνων, ενώ συνολικά τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούν μία όαση στην πολιτισμική ανία και γελοιότητα που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια στη χώρα.

Το άσυλο είναι ένα από τα προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου?

Κατ' αρχήν τί είναι άσυλο. Πρόκειται για τη συνταγματική πρόβλεψη που υποδεικνύει ότι στους ακαδημαϊκούς χώρους υπάρχει ελευθερία διακίνησης ιδεών, η οποία εξασφαλίζεται από τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, χωρίς τη συμμετοχή άλλων κρατικών μηχανισμών.

Το πνεύμα αυτής της διάταξης του συντάγματος, προφανώς και κινείται στη σωστή κατεύθυνση και ανταποκρίνεται και σε συγκεκριμένη ιστορική εμπειρία όπως θα φανεί και παρακάτω.

Το όλο ζήτημα δημιουργείται λόγω ορισμένων στρεβλώσεων που παρατηρούνται. Αυτές έγκεινται στην εκμετάλλευση του πανεπιστημιακού ασύλου για τέλεση διαφόρων αμφιλεγόμενων πράξεων εντός των πανεπιστημίων.

Καθαρά και ξάστερα: Το να πέφτει ξύλο σε πρυτάνεις, καθηγητές, φοιτητές, προσκεκλημένους ομιλητές από εξυπνάκηδες ψευτοεπαναστάτες είναι καταπάτηση του ασύλου. Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά ζητήματα που όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας πρέπει να αντιμετωπίσουμε δυναμικά. Εγώ θέλω να έρθει ο οποιοσδήποτε στο πανεπιστήμιο, να μιλήσει, να τον ακούσω και χωρίς ξυλίκι, να γίνει διάλογος.

Ωραία ως εδώ. Από την άλλη όμως, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τους δήθεν επαναστάτες από μία άλλη κατάσταση, η οποία μπορεί να γεννηθεί από το άσυλο, αλλά είναι ευκταίο να υπάρχει στην κοινωνία και θα τη δούμε σε λίγο.

Είναι προφανές και όποιος δεν το παραδέχεται, απλώς κλείνει τα μάτια, ότι ζούμε σε μία κοινωνία καταστολής, αποτελεσματικής επιβολής προτύπων και συστηματικού περιορισμού των "εκτός επίσημης γραμμής" απόψεων και συμπεριφορών. Προφανώς οι φανφάρες ότι τώρα πια έχουμε δημοκρατία και ελευθερία λόγου είναι αρκετά γραφικές, αφού οι επαγγελματίες πολιτικοί και δημοσιογράφοι που τις πλασάρουν ξεχνάνε να μας πουν ότι οι ελεύθερα διατυπούμενες απόψεις γράφονται από τους εξουσιαστές εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Οι κοινωνικές αντιδράσεις για σωρεία θεμάτvn δε λαμβάνονται υπ' όψιν και ένας θίασος κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τελικώς προβατηδόν επικυρώνει τις αποφάσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού. Άρα, ας αφήσουμε τα περί δημοκρατίας και ας παραδεχτούμε την ολιγαρχική μας πραγματικότητα.

Το άσυλο γεννήθηκε ως θεσμός σε μεγάλο βαθμό, λόγω των θλιβερών γεγονότων της 17ης Νοεμβρίου του 1973. Ένα τανκ εισβάλλει στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο για να καταπνίξει την αντίδραση των φοιτητών και της κοινωνίας στη χούντα των συνταγματαρχών, που εκτός των άλλων ήταν και παντελώς αστεία. (Τουλάχιστον σε άλλες χώρες είχαν πιο σοβαρούς πραξικοπηματίες, για να το ελαφρύνουμε και λίγο). Στο σημερινό σκηνικό, η από τους δημοσιογράφους και πολιτικούς αγιοποιούμενη δημοκρατία, όπως είδαμε τύποις υφίσταται και συνεπώς οι συνθήκες επιβάλλουν την ύπαρξη ενός χώρου με συνταγματική προστασία της ελευθερίας του.

Κόντρα στους ψευτοεπαναστάτες, μέσα στο πανεπιστήμιο μπορούν να γεννηθούν πραγματικά ανατρεπτικές ιδέες και κινήματα. Το άσυλο εξασφαλίζει τη δυνατότητα των φοιτητών να διεκδικούν καλύτερες σπουδές και καλύτερη κοινωνία. Δηλαδή, τι? Μας αρέσουν οι καταστάσεις, όπως στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης (βλέπε tvxs), όπου οι φοιτητές έκαναν αποχή για να αντιδράσουν στην εκπαιδευτική "απορύθμιση" της Μέρκελ (δίδακτρα, ισοπεδωτική εφαρμογή Μπολόνια κλπ.) και μπούκαρε μέσα η αστυνομία, τους πλάκωσε στο ξύλο και ουσιαστικά κατέπνιξε τη φωνή τους? Μας αρέσει η κατάσταση στην Αμερική, όπου η συνήθης πρακτική των τελευταίων ετών είναι το φοιτητικό κίνημα να καταπνίγεται εν τη γενέσει του από ανηλεείς μπάτσους?

Ε, λοιπόν ΟΧΙ κύριε Πρετεντέρη, κυρία Τρέμη, κύριε Ευαγγελάτε και λοιποί κύριοι και κυρίες διαμόρφωσης κοινής γνώμης. ΟΧΙ κύριοι του ΛΑΟΣ και ψευτοκυριλέδες φιλελεύθεροι κύριοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ!

Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τη στρέβλωσή που ενίοτε υφίσταται. Πρέπει ενωμένοι φοιτητές και καθηγητές να το υπερασπιστούμε και να το ξαναζωντρανέψουμε στην πραγματική του διάσταση.

Αλλά, δεν μας αρέσει καθόλου η δημοκρατική σας ολιγαρχία. Θέλουμε μέσα στο πανεπιστήμιο να είμαστε ελεύθεροι και όταν έρθει η ώρα, όταν εσείς θα μεμψιμοιρείτε και θα κλαψουρίζετε όπως το 73, εμείς θα είμαστε και πάλι μπροστάρηδες στις διεκδικήσεις και τις εξεγέρσεις. Το άσυλο μπορεί να είναι ο πιο δυναμικός και προοδευτικός θεσμός της κοινωνίας. Θα τον υπερασπιστούμε και θα τον διαφυλάξουμε.





1 σχόλιο: