Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΥΝΒΟΥΛΙΟΥ

Λοιπόν λίγες ώρες έμεινας πριν κρυφτούμε πίσω από το εκλογικό παραβάν.

Μου έρχονται στο νου τα ακόλουθα:

Ο Κώστας ο Καραμανλής είναι σταθερός και μας προτρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο της ευθύνης (μα καλά, πεντέμιση χρόνια δεν έκανε τίποτα, επέβαλε λιτότητα και μας λέει ξαναψηφίστε με για να επιβάλλω φρέσκια λιτότητα και φρέσκια τεμπελιά...)

Ο Γιώργος ο Παπανδρέου είναι καλό παιδί και φαίνεται να έχει όρεξη να κάνει πράγματα (καλός είναι για παρεούλα, αλλά πολλά από τα ωραία λόγια είναι μάλλον κενά - π.χ. ασυμβίβαστο κρατικού λειτουργού και κομματικού μέλους: γίνομαι στέλεχος της διοίκησης παραιτούμαι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τελειώνει η θητεία μου στη δημόσια διοίκηση, περιμένω λίγο και ξανά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. - φοβερή τομή...)

Η Αλέκα η Παπαρήγα ό,τι και να πει κανείς έχει τις πιο σταθερές θέσεις (τόσο σταθερές, όσο και το μήκος των μυστάκων του Στάλιν...)

Ο Αλέξης ο Τσίπρας κατάφερε να βγει νικητής από τις διαμάχες και είναι και νέο παιδί (ωραία, αλλά παρά και το πρόγραμμα που κατέθεσε ψάχνουμε ακόμη να βρούμε ποια είναι η γραμμή και αναρωτιόμαστε πως διάολο, ποια πέτρα κι αν σηκώσεις σε συνδικαλιστικές ηγεσίες ή θέσεις ευθύνης, θα βρεις σύντροφο του ΣΥΝ...)

Ο Χρυσόγελος και Ο Καφετζόπουλος έχουν οικολογική συνείδηση και προτείνουν λύσεις, δεν είναι μονοθεματικό κόμμα (φτάνει όμως η πιπίλα ότι θα δημιουργήσουμε 100.000 νέες πράσινες θέσεις εργασίας, επιτιθέμενοι συνέχεια στο λιγνίτη και στις βιομηχανικές επενδύσεις και παίζοντάς το παιδιά των λουλουδιών)

Και τι προτείνεις Καπετάν Νικόλα?

Ε, λοιπόν, θα στηρίξω ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Έλα ρε γραφικέ, τα έχωσες σε όλους για να στηρίξεις τους επαναστάτες!

Έλα ρε μάγκα, την είδες πιο αριστερός και από την αριστερά!

Έλα ρε εναλλακτικέ τύπε, τότε γιατί δε ζεις σε καλύβα με κουρέλια?

Έλα ρε φιλόσοφε, διάβασες λίγο Μαρξ και λίγο Γκαργκάνα και ΟΚ!

Λοιπόν, ό,τι και να πείτε, νομίζω ότι το εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου διάφοροι αριστεροί σχηματισμοί κατάφεραν να ενωθούν χωρίς το δόλωμα της καρέκλας που προσφέρεται στο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ ενδιαφέρον. Σε άλλες χώρες - βλέπε την παρόμοια με εμάς Πορτογαλία - αντίστοιχα σχήματα χτυπάνε 10% στις εκλογές γιατί προσφέρουν μία πραγματικά δυναμική διέξοδο από τη σαπίλα. Το ελληνικό εγχείρημα έχει ακόμη πολύ δρόμο. Αν όμως κάνετε τον κόπο να ρίξετε μία ματιά στις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εάν κάνετε τον κόπο να αποτιμήσετε με ψυχραιμία το Δεκέμβρη του 08 και εάν κουραστήκατε από την κοινοβουλευτική αριστερά,

ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΝΕΟ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!