ΛΙΓΗ ΠΟΙΗΣΗ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΣΑ

Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν με αμείωτους ρυθμούς. Η πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών περιείχε αρκετά σημαντικά μηνύματα. Από την άλλη οι φίλοι μας και δανειστές μας ακόμη παίζουν με τους αριθμούς σε βάρος των ανθρώπων και με τη συνεχή αναθεώρηση του ελείμματος ζητάνε κι άλλες θυσίες.

Ε, πριν συνεχίσουμε σε πολιτικές αναλύσεις, πρέπει να γίνει ένα διάλειμμα, να πάρουμε μιαν ανάσα, έτσι για την ψυχική μας ισορροπία.

Πάμε λοιπόν σε ένα ποίημα του Νίκου Καβαδία, του μεγάλου αυτού δημιουργού, που δεν υπήρξε απλώς ο ποιητής της θάλασσας και των ταξιδιών, αλλά ένας εμπνευσμένος, ευαίσθητος εικονοπλάστης, με συχνά έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς.

Παραλληλισμοί (από τη συλλογή "Μαραμπού")

Τρία πράγματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.
Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,
των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.

Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
παρ' όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.


8 στίχοι ικανοί να γεννήσουν πολλές στιγμές δημιουργικής σκέψης και αισθητικής απόλαυσης